به گزارش شهریاربه نقل از فارس،گره‌های زرین قالی وقتی با تلفیقی از هنر و زیبایی‌های طبیعی طرح‌های بی‌بدیل و ماندگاری در تاریخ را به نام ایران و ایرانی در جهان به ثبت می‌رساند، ایران و ایرانی را به بالیدن به این افتخار فرامی‌خواند.
فرش تبریز به لحاظ قدمت و طرح و رنگ و نو بافت، یکی از قطب‌های ایران بوده و به تنهایی شاید الگوی نمونه‌ای از هنر ایرانی و بومی منطقه آذربایجان است.
در سال‌های اخیر، فرش ایران چه داخل و چه در خارج از مرزهای ایران دچار فراز و نشیب‌هایی شده که تسلسل و تزلزل جایگاه فرش ایران در بازارهای جهانی را رقم زده است.
اگر خوانندگان گرامی به خاطر داشته باشند، اوج رونق بازار فرش ایران و به خصوص فرش تبریز در بازارهای جهانی دوران دفاع مقدس و تا سال ۷۹ بود.
یکه‌تازی فرش ایران در بازارهای جهانی اتفاقی، شانسی و افتادن دوره‌ای از قرعه فروش به نام فرش ایران و تبریز نبوده بلکه از تاریخ تاسیس شرکت ملی فرش ایران مبنی بر متمرکز کردن صادرات فرش از یک واحد تخصصی فرش در کشور یکی از عمده فعالیت‌های تجار همچنین همکاری بخش خصوصی و دولتی در جهت حمایت هر چه بیشتر از این حوزه بود .
چالش‌ها و مشکلات فراروی فرش دستباف ایران و تبریز رفته رفته موجب بروز برخی مشکلات و ناهماهنگی بین بخش‌های مختلف این حوزه شد و تا جایی که در برخی از موارد شاهد تقابل یک بخش در مقابل بخش دیگر این حوزه هستیم.
اینکه فروش فرش ایران و تبریز در بازارهای جهانی متاثر از تحریم‌ها و وجود برخی ناملایمات اقتصادی در جهان است، یکی از دلایل موجود برای افول فروش فرش ایران است اما بخش عمده این مشکلات برمی‌گردد به سیستم مدیریتی و نوع تولیدات در داخل کشور و در یک کلام به‌روز کردن طرح و نقش براساس تقاضای بازار و ایجاد تغییرات و تحولات بنیادین در طرح و نقش و نوع رنگ‌آمیزی،این امر میسر نخواهد بود مگر در سایه ایجاد شبکه‌ای گسترده و تخصصی در زمینه بازاریابی، بازارسازی و بازارشناسی.
سمفونی رنگ و نقش بر تار و پود فرش
خیلی وقت‌ها تصاویر می‌تواند بسیار گویاتر از کلمات باشد. به خصوص وقتی با رنگ، نقش، نور، حرکت و طبیعت سر و کار داشته باشی و صحبت از هنری مثل فرش ایرانی باشد که یادآور حضور سرافرازانه هنرمندان ما بر پهنه گیتی است و در دل آرزویی نداری جز آن که‌ای کاش می‌توانستی این جهان ظریف و سراسر تخیل را، این درخت‌ها، نهر‌ها، شکوفه‌ها و جهانی آرمانی را که برگرفته از روح ایرانی است و بر فرش دستباف هنرمندان میهن‌مان نقش بسته است، به همگان نشان دهی.
کاش می‌توانستی آن نخ‌هایی را که به هزار رنگ از آب داغ بیرون کشیده و به دست باد سپرده می‌شود، آن دستانی که همین نخ‌ها را به سرعت از میان چله‌ها رد می‌کنند و گره می‌زنند و آن کلاف‌هایی که دم به دم،لاغرتر می‌شود و فرشی را که تا از دار قالی پایین بیاید، خون به دل بافنده‌اش می‌کند، به همه نشان دهی. کاش می‌شد، بشنوند سمفونی دل انگیزی را که از برخورد شانه کوب با رج‌های قالی پدید می‌آید و کاش می‌شد بدانند که هر قالی، فرهنگ مصوری است که بخشی از سند، هویت و سرمایه ملی ماست.
فرش، سند است و گواه این گفته، روزگار نه چندان دوری است که در آن آدم‌ها فرش زیر پایشان را به هنگام هر سختی، در گروی بانک می‌گذاشتند و وام می‌گرفتند. آن زمان مردم می‌دانستند که هر گره‌ای که امروز بر تار و پود فرشی زده می‌شود، می‌تواند فردا گره گشای زندگی شان باشد.
فرش تبریز بهشت فرش ایران
قالی تبریز یکی از انواع قالی‌های ایرانی است. این قالی در شهر تبریز بافته می‌شود. این شهر یکی از مهم‌ترین مراکز بافت قالی در ایران است و قالی‌های بافت آن از تنوع و گوناگونی بسیاری برخوردارند.تبریز، در حال حاضر از سوی «شورای جهانی صنایع‌دستی» به عنوان «شهر جهانی بافت فرش» انتخاب شده است.
در مورد تاریخچه فرش در تبریز چنین می‌توان گفت که با توجه به قدمت تاریخی این شهر؛ مسلماً هنر صنعت فرش بافی در آن به قبل از دوران صفوی بازمی‌گردد.
در نیمه دوم قرن ۱۵ و در دوران صفوی، فرش از حالتی روستایی به هنر پیشرفته درباری تبدیل شد. یکی دیگر از تحولات مهم در فرش این دوره، طرح‌هایی بود که هنرمندان دربار تبریز و هرات ایجاد کردند.
برابر آماری که در دست داریم، در شهرستان تبریز و حومهٔ آن در سال ۱۳۶۴ شمسی بر روی ۱۶ هزار دار قالی ۳۲ هزار و ۱۵۰ کارگر بافنده کار کرده‌اند.
علاوه بر تک‌بافی‌ها، کارگاه‌های متعددی از سالیان بسیار دور در کار فرش‌بافی بوده و هستند. در سال‌های اخیر بافنده‌های چیره‌دست تبریزی به تولید فرش‌های گل ابریشم بسیار ظریف با رج‌شمار ۵۰ و ۶۰ در مقیاس وسیع روی آورده‌اند.
اینگونه فرش‌ها که بعضی با چله‌های ابریشمی هستند، بیشتر با طرح‌های لچک و ترنج و با رنگ‌های غالباً بژ روشن و نخودی بافته می‌شوند و در رنگ‌آمیزی گل‌ها و نگاره‌ها از رنگ‌های سرخابی، عنابی و زیتونی به فراوانی استفاده می‌شود.
فرش‌های تبریز در ۷۰ سال اخیر اغلب با طرح‌های گلدانی، درختی، محرابی، قندیل‌دار، حیوان‌دار، شکارگاه، هراتی، شاخ و برگی، گلفرنگ، بندی خشتی یا قاب‌قابی، منظره‌بافی، قاب‌قرآنی و نقش‌های هندسی از کوچک‌ترین تا بزرگترین اندازه‌های ممکن بافته شده‌اند و این نشان از غنای اصیل این هنر صنعت این خطه از ایران زمین است.
اوج هنر قالی تبریز مربوط به سده‌های دوزادهم تا شانزدهم میلادی بوده‌است،شکل‌گیری ۲۰۰ شاهکار هنری قالی تبریز با ادغام هماهنگ هنرهای بافندگی ونگارگری ایرانی در طی ۱۴ سده، سطح بالای هنر بافندگان قالی را در این شهر به عرصهٔ نمایش گذاشته و مکتب کلاسیک تبریز بنیان نهاده شد.
ویژگی‌های فرش تبریز
در میان ویژگی‌های مشترک تمامی قالی‌های آذربایجان گره ترکی بیش از همه مورد توجه بوده و هست،گره ترکی در نوع خود منحصر به‌فرد بوده و این نوع گره از دوام و طول عمر بیشتری برخوردار است.
رج شمار قالی‌های روستایی آذربایجان عمدتا بین ۱۵تا ۲۵ محدود بوده و از دارهای عمودی استفاده می‌شده اما در قالی‌های شهری هم در اندازه و هم در رج‌شمار و نوع دار نیز تفاوت‌های فاحشی دیده می‌شد، عمده‌ترین ابعاد ۲*۳و ۵/۲*۵/۳ و ۳*۴ بافته می‌شد.
ابعاد دایره و چند ضلعی نیز طی سال‌های اخیر در این منطقه رواج یافته است. شمار رج‌های قالی تبریز معمولاً از ۲۴ رج شروع شده و تا ۱۱۰ رج ادامه می‌یابد.
رج که به واحد تراکم گره اطلاق می‌شود، بهترین روش برای ارزیابی کیفیت قالی به‌شمار می‌رود؛ هر قدر شمار رج‌های یک قالی بیشتر باشد، کیفیت آن نیز مطلوب‌تر خواهد بود.
تولید و تجارت
منطقه آذربایجان به دلیل وسعت مراتع، زمین‌های کشاورزی، آب و هوای مناسب و طبیعتی کوهستانی همواره در تولید قالی از موقعیتی ممتاز بهره‌مند بوده است.
شهر تبریز در میان کلیه مراکز قالیبافی این خطه دارای مقام و اعتبار به سزایی است. تبریز همگام با هرات در زمان جانشینان هلاکو مرکز مهم داد و ستد قالی بوده است.
به خصوص در زمان حکومت صفویان با ایجاد کارگاه‌های بزرگ قالیبافی، بافندگان طراز اول در این شهر گرد آمدند و به بافت فرش‌های بسیار نفیسی پرداختند که امروزه بسیاری از آنها زینت بخش موزه‌های بزرگ جهان است.
به دنبال هجوم افغان‌ها و آشفتگی‌های پس از آنها تنزل یافت و تنها در زمان قاجار جای خود را تا حدی بازیافت و صدور فرش ایران به عنوان کالای تجارتی از راه آذربایجان و ترکیه به اروپا آغاز شد و آن گاه که ذخیره فرش ایران به ویژه در آذربایجان رو به پایان یافت، با همت بازرگانان تبریزی در سایر شهرهای بزرگ، قالیبافی عمری دوباره یافت که در این میان مشهد، کرمان، کاشان، اراک و همدان نقش مهمی را به عهده داشتند.
تبریز از نیمه دوم قرن نوزدهم و براساس منابع گوناگون از حدود دههٔ آخر قرن سیزدهم هجری قمری توسط بازرگانان این شهر به امر صادرات قالی به استانبول و سپس به کشورهای اروپایی پیشگام شد.
«سیسیل ادوارد» در باره صادرات فرش ایران به کشورهای اروپایی و آسیایی نوشته است: داد و ستد این کالا در دست بازرگانان تبریزی بود که مردمانی سرشناس و مایه‌دار بودند. تجارت خانه‌های ایشان شعبه‌هایی هم در استانبول داشت. معاملات اصلی آنان عبارت از خرید اجناس کارخانه‌های مغرب زمین و حمل آنها به ایران از طریق راه «طرابوزان» بود. بیشترین قالی‌های آذربایجان و همدان از طریق استانبول به کشورهای آلمان و انگلیس و قالی‌های سلطان‌آباد و کرمان از طریق بندر عقبه در شمال دریای احمر که امروزه جزو کشور اردن است و بندرعباس در جنوب به ایالات متحده آمریکا صادر می‌شدند.
از بزرگترین صادرکنندگان فرش تبریز که اولین پرچمداران صادرات فرش ایران بودند و برخی خود در تولید فرش نیز دستی داشتند، می‌توان به حاج یوسف قالیچی،صدقیانی،ایپکجی، میرزا جعفر اسلامبولچی و در دوران معاصر نیز از افرادی چون پرویزیان،هریسچیان،بشیری،حیدرنامی،اعلاباف،رونقیان،جوان و کمالی نام برد.
بررسی و ریشه‌یابی مشکلات و نیز ارائه راهکار مناسب برای اعتلای فرش ایران که نماد فرهنگ و هنر بومی و برگرفته از تاریخ این سرزمین است، ما را بر آن داشت تا در انعکاس نقطه‌نظرات کارشناسان و صاحبان سخن این هنر صنعت نقشی هر چند کوچک داشته و بتوانیم دینی که رسانه‌ای بودنمان بر دوشمان گذارده است، ادا کنیم، بر همین اساس در اولین میزگرد از سلسله میزگردهای اختصاصی فرش گفت‌وگویی داشتیم با رئیس اداره فرش تبریز و دبیر ستاد فرش استان آذربایجان‌شرقی که ماحصل در ادامه می‌آید.
با وضع موجود شاهد نفس‌های آخر فرش هستیم/آمار دقیقی از میزان تولید،تعداد بافندگان و میزان صادارات فرش دستباف وجود ندارد
س: اوضاع کنونی فرش چگونه است؟
ناصر آویشن، رئیس اداره فرش تبریز ضمن اشاره به اینکه تولیت فرش در دست اداره فرش مستقر در سازمان صنعت ، معدن و تجارت است، در این خصوص گفت: با توجه به وضع موجود هیچ یک ار ابزارهای موجود در دست ما نیست و با توجه به این که نقش اصلی سازمان صنعت معدن نقش سیاست‌گذاری است اما به صراحت باید بگویم فرش نفس‌های آخر خود را می کشد.
وی ادامه داد: اگر از همین امروز فکری اساسی و مدیریتی یکپارچه برای فرش در نظر گرفته نشود، در آینده‌ای نچندان دور شاهد افول بیش از پیش این هنر صنعت خواهیم بود.
آویشن با تاکید بر لزوم افزایش حقوق و دستمزد بافندگان فرش دستباف ابراز داشت: لازم است حمایت‌های ویژه‌ای از بافندگان فرش دستباف داشته باشیم، از جمله آنها می‌توان به بحث بیمه قالیبافان اشاره کرد، در بحث بیمه قالیبافان هیچ نقشی در تداوم بیمه بیمه‌شدگان و حمایت از بیمه‌شدگان تازه وارد نداریم و هیچ ابزاری در راستای حمایت از قالیبافان در اختیار سازمان صنعت معدن نیست.
وی افزود: برای مثال در چند سال گذشته بیش از ۸۵هزار نفر بیمه شده قالیباف داشتیم که با اعمال پایش‌هایی که از سوی سازمان تامین اجتماعی به مورد اجرا گذارده شده، این تعداد به ۵۰ هزار نفر تقلیل یافت و سازمان صنعت،معدن و تجارت با وجود متولی بودن در بحث فرش، نتوانست اقدام بازدارنده‌ای داشته باشد.
س: اعطاء تسهیلات چگونه است؟
عملا هیچ اختیاری نداریم
رئیس اداره فرش تبریز در خصوص اعطاء تسهیلات و چگونگی اعطای آن افزود: در بخش تسیلات عملا هیچ اختیاری نداریم در کمیته‌های تخصیص اعتبار و تسهیلات تصمیمات حامی تولیدکننده فرش دستباف نیست و دلیل آن تنها بودن اداره فرش در کمیته هست در برخی از موارد شاهد سرمایه‌گذاری تولیدکنندگان در سایر استان‌ها و شهرها هستیم.
وی گفت: به عنوان مثال تولیدکننده‌ای که فرش ۲هزار متری را در تبریز تولید می‌کرد، الان به دلیل عدم حمایت ما مسوولان در حال حاضر در یکی از استان‌های همجوار سرمایه‌گذاری کرده و نکته جالب این است که به دلیل ایجاد اشتغال برای بیش از ۳۵۰ نفر،حمایت‌های ویژه‌ای از سوی مسوولان استان همجوار شده است.
آویشن، اصلی‌ترین مشکل اعطای تسهیلات را وجود بروکراسی پیچیده اداری دانسته و ادامه داد: اعطای تسهیلات و مشکلات فرآروی این موضوع یکی از چالش‌های اساسی این حوزه بوده، از ۲۷ میلیارد تومان تخصیص و درخواست داده شده فقط و فقط ۲ میلیارد از آن پرداخت شده آن هم در بخش خانگی،بانک‌ها یکی از اساسی‌ترین مشکل پیش روی قالیبافان به دلیل عدم پرداخت تسهیلات هستند.
س: عمده مشکل کار کجاست؟
بروکراسی پیچیده بیمه تامین اجتماعی
آویشن تصریح کرد: به نظر بنده در سال‌هایی که به فرش دستباف اعطای تسهیلات شده، عملا با شکست مواجه شده و این رویه درستی نبوده به دلیل اینکه وام ۱۸ درصدی اعطایی آن هم در بخش خانگی موجب ضربه جبران‌ناپذیری به پیکره فرش بوده و به نظر بنده راهکار مناسب این است که ضمن حمایت‌های همه جانبه از تولیدکنندگان، با کارگاه‌های متمرکز و اعطای تسهلات کم بهره با مدت زمان بازپرداخت مناسب شرایط بازار را نیز متناسب با شرایط تولید مدیریت کنیم.
رئیس اداره فرش تبریز، بروکراسی پیچیده بیمه تامین اجتماعی را یکی دیگر از مشکلات فرش دانسته و اضافه کرد: بر اساس قانون هر باید در طول سال ۲۸۰ روز کارکرد داشته باشد و در خلال این امور ضروری و مرخصی فرد نیز لحاظ شده اما در بحث بیمه قالیبافان سازمان تامین اجتماعی به دنبال بهانه‌ای برای قطع بیمه قالیبافان هستند و دلیل عمده آن نبود منابع کافی برای تداوم بیمه این قشر است.
وی ادامه داد: از این رو هنگامی که بازرس بیمه برای بازرسی به محل کار قالیباف مراجعه کرده و با یک بار عدم حضور قالیباف مواجه می‌شود، به صورت آنی اقدام به قطع بیمه قالیباف می‌کند و حالا سوال ما این است جناب آقای بازرس آیا شما برای انجام کارهای ضروری خانوادگی و یا اتفاقات غیرمترقبه در زندگی نیاز به مرخصی ندارید؟
آویشن گفت: قالیباف نیز جزیی از جامعه بوده و ممکن است کار ضروری و یا اتفاقی از قبیل بیماری و … برایش پیش آمده باشد و نیاز به مرخصی داشته باشد.
س: مولفه‌های مهم رونق صنعت فرش چیست؟
دبیر ستاد فرش استان آذربایجان‌شرقی، سلیقه‌یابی و بازارشناسی را یکی از مولفه‌های مهم در رونق صنعت فرش دانسته و خاطرنشان کرد:امروزه با الکترونیکی شدن تجارت و نیز گسترش ارتباطات بازاریابی و سلیقه‌یابی اهمیت بیشتری به خود گرفته و از این رو باید در این مورد کارهای تخصصی انجام گیرد و یکی از این کارها ایجاد مراکز تولید قالی متمرکز است چرا که در تولید متمرکز فرد تولیدکننده با مطالعه بازار و تقاضای بازار هدف اقدام به تولید خواهد کرد و این باعث می‌شود هم هزینه تولید پایین آمده و هم فروش محصول افزایش یابد.
آویشن ادامه داد: به منظور افزایش انبوه‌بافی و تولید براساس مطالعه بازار با سیاست‌گذاری که در اداره فرش اتخاذ کردیم، پروانه‌های غیرمتمرکز و متمرکز را با حمایت سازمان افزایش دادیم و در حال حاضر ۳۳۹ پروانه نیمه متمرکز و ۱۸ مجتمع بزرگ قالیبافی داریم.
وی افزود: در حال حاضر ساماندهی و پیگیری مشکلات تولیدکنندگان در دستور کار این اداره قرار دارد.
آویشن، با انتقاد از عملکرد مسوولان در خصوص حمایت از تولیدکنندگان با کارگاه‌های متمرکز در استان افزود: چرا باید تولیدکننده از استان ما به دلیل عدم حمایت مسوولان، در استان اردبیل سرمایه‌گذاری کند و مسوولان هوشیار این استان هم به دلیل اینکه ورود این نوع افراد به عرصه اشتغال این استان منجر به کاهش بیکاری در این منطقه می‌شود و به همین دلیل حمایت‌های خاصی از ایشان شده از جمله سالن‌های تولید رایگان،وام کم بهره با بازپرداخت طویل‌المدت و معافیت‌های مالیاتی،در عوض ایشان هم زمینه اشتغال بالغ بر یک‌هزار نفر را در این استان فراهم می‌کنند.
رئیس اداره فرش تبریز تاکید کرد: ببینید این حمایت‌ها تولیدکننده را تشویق می‌کند تا کارش را گسترش دهد اما در استان ما که قطب تولید فرش و صاحب چندین برند و ثبت جغرافیایی فرش هستیم،ف عملا کمر همت به نابودی این هنر صنعت بسته شده است.
وی اذعان داشت: تمام مسوولیت‌ها و کارهایی که برعهده سازمان صنعت ،معدن و تجارت بود پیگیر بوده و انجام دادیم ولی کارشکنی و در حقیقت چوب لای چرخ گذاشتن برخی نهادها مانع از تحول بنیادین در این حوزه شده است.
س: آماری از صادرات فرش استان دارید؟
صادرات ۱۵۸ میلیون دلاری از استان
رئیس اداره فرش تبریز، صادرات سال گذشته فرش دستباف استان را بالغ بر ۱۵۸ میلیون دلار عنوان کرده و ادامه داد:از مجموع ۵۰۰ میلیون دلار صادرات سهم استان ۱۵۸ میلیون دلار، ۲۶ تشکل صنفی فعال در حوزه فرش،۳۳۹ فقره پروانه‌های غیرمتمرکز، مجتمع بزرگ ۱۸ فقره ،۴۵۰ فقره پروانه و ۴ هزار و ۵۰۰ کارت تابلو فرش باف و تعداد کمتر از ۵۰ هزار نفر بیمه شده قالیباف داریم.
آویشن تصریح کرد: از مجموع ۳هزار و ۳۱۶ نفر معرفی شده به اخذ تسهیلات پس از گذراندن بروکراسی پیچیده و زمان بر اداری، هیچ‌کدام از این افراد موفق به اخذ وام نشده‌اند و این مایوس‌کننده است.
وی گفت: در حال حاضر نمی‌دانیم واقعا چه اقدامی بکنیم، پیشنهاد می‌کنم شخص جناب استاندار که واقعا دلسوز این حوزه هستند، به مسئله ورود پیدا کنند، واقعا کارشکنی بانک‌ها و سایر نهادها به ضرر این حوزه تمام خواهد شد.
دبیر ستاد فرش استان آذربایجان‌شرقی، در خصوص آمار و ارقام دقیق برای تولید و صادرات فرش گفت: متاسفانه آمار دقیقی از مقدار تولید و صادرات و نیز افراد شاغل در این حوزه در دست نیست و این امر موجب درج اخبار و اطلاعات گمراه‌کننده در این حوزه می‌شود.
س: میزان حمایت‌ها در چه سطحی است؟
حمایت از سرمایه‌گذار در حوزه فرش وجود ندارد
ایوب بشیری، دبیر ستاد حمایت از فرش دستباف مستقر در استانداری آذربایجان‌شرقی نیز در این نشست با تاکید بر اینکه در استان آذربایجان‌شرقی حمایت از سرمایه‌گذار در حوزه فرش به صورت عملی انجام نمی‌گیرد، گفت:در استان و شهری که قطب تولید و تجارت و زمانی نیز دروازه صادرات فرش ایران بود، امروز حمایت از سرمایه‌گذار و تولیدکننده در عمل وجود ندارد و تنها بر روی کاغذ می‌توان حمایت‌ها و پی‌نوشت‌های مسوولان را دید، اگر کسی به دنبال جذب حمایت برای فرش دستباف است، باید خود را برای ماراتن هفت‌خوان آماده کند.
دبیر ستاد فرش و عضو هیات مدیره اتحادیه فرش‌فروشان تبریز ادامه داد: تسهیلات اختصاص یافته به فرش به اسم فرش ولی به امور دیگیر صرف می‌شود.
وی تاکید کرد: چرا آقای علیپور که یکی از تولیدکننده‌های شاخص تبریز به دلیل عدم حمایت مسوولان باید راهی استان‌هایی مانند اردبیل و قم بشود، باید ریشه‌یابی کرده و مسئله را به صورت علمی و عملی حل کرد.
س: تشکل‌های فعالی در زمینه فرش دستباف در استان وجود دارد؟
تشکل‌ها همدیگر را قبول ندارند
دبیر ستاد حمایت از فرش دستباف مستقر در استانداری آذربایجان‌شرقی افزود: یکی دیگر از مشکلات اساسی این حوزه در تبریز تعدد تشکل‌های فعال در زمینه فرش دستباف است، در تبریز حدود ۲۶ تشکل فعال در زمینه فرش دستباف وجود دارد و نکته جالب اینجاست که هیچ‌کدام از این تشکل‌ها همدیگر را قبول نداشته و ادعای صفر تا صد فرش را دارند.
بشیری با تاکید بر لزوم پاسخگویی اتحادیه‌ها و تشکل‌های فعال در این حوزه گفت: هیچ نهادی از هیچ‌یک از اتحادیه‌ها و تشکل‌های حوزه فرش بازخواست نکرده است.
وی افزود:به عنوان عضو هیات مدیره چندین دوره در اتحادیه، هیچ نهاد ومسوولی در مورد عملکرد و بیلان کار و چگونگی عملکرد از ما سوال و بازخواست نکرده است، مگر کار اتحادیه و تشکل، دادن پروانه و پلمپ واحدهای فاقد پروانه و گرفتن حق عضویت است؟
دبیر ستاد فرش و عضو هیات مدیره اتحادیه فرش‌فروشان تبریز تایکد کرد: خیر این یکی از وظایف اتحادیه‌ها و تشکل‌هاست،باید تمام فعالیت‌ها مورد بررسی قرار گیرد.شرح وظایف اتحادیه‌ها و تشکل‌ها به درستی تفهیم نشده است.
****کلام آخر
فرش دستباف ایران یک هنر صنعت قدیمی و میراث ماندگار کشور است که همیشه در صدر بوده و امروز هم با وجود همه افت و خیزها و دشواری‌هایی که در فرآیند تولید و تجارت و صادرات آن وجود داشته و دارد اما همچنان در صدر مانده است؛ به گونه‌ای که با وجود همه دشواری‌ها و مشکلات این صنعت به مدد پیشینه ارزشمند خود و نامدار بودن برند «پرشین کارپت» و حضور شبکه سنتی توزیع در بسیاری از بازارهای هدف و تلاش در راهیابی به بازارهای جدید پیشتاز این میدان است.
در حال حاضر مسوولان از جمله وزارت صنعت، معدن و تجارت گویا اعتقادی به فرش نداشته و ندارند و این در شرایطی است که فرش مانند بیمار ضعیف و نحیفی است که اگر بخواهند سلامت خودش را به دست بیاورد و دوباره راه بیفتد، کمک‌های اساسی می‌خواهد و باید رسیدگی و حمایت‌های جدی از آن بشود؛ برای این اتفاق باید اول به این نتیجه برسند که فرش به درد اقتصادی کشور می‌خورد و می تواند اشتغال‌زایی ایجاد کند و در ادامه می‌تواند صادرات گسترده‌ای داشته باشد.
«فرش ایرانی» به جرم بی مهری بر دار رفت!
فرش دستباف یکی از کهن ترین هنرهای ملت خوش ذوق ایران به ویژه آذربایجان است که با قدمت چند هزار ساله تمدن و هنر ایرانی را به هم گره زده است. فرش هویتی دارد و روایتگر تاریخ پر فراز و نشیب ایران است.
از روزگاران کهن دست بافته های زنان ایران، زینت بخش کاخ های پادشاهان و سلاطین جهان بوده است. زنان ایرانی هنرمندانه با الهام از طبیعت و حوادث اجتماعی روزگار خود آثاری را خلق کردند که اکنون اگر اغراق نشود باید گفت دنیا فرش را با برند ایران می شناسد، هنرمندانی که تصویرگر عمر و جوانی خود نیز در پای دار قالی بوده اند.
اما در گذر زمان و زمانه فعلی دیگر صدای لالایی و شعر خوانی زنان و دختران از سیاه چادرها و خانه ها شنیده نمی شود. حالا دیگر دار قالی تکیه بر دیوار دارد، ترنج ها، گل ها، حوض ها همه خشکیده اند. چیزی دیگر نمانده تا قالیبافان نقش گلبوته را به رنگ سیاه درآورند. اکنون بخواهیم و نخواهیم فرش ایران رخت عزا پوشیده است.
گزارش نخست را با این جمله از جان سینگر سارجنت، نقاش معروف آمریکایی به پایان می‌رسانیم که گفت: «تمام نقاشی‌های دوره تجدد (رنسانس) ایتالیا ارزش یک تخته فرش ایرانی را ندارد!» کاش قدر این هنر ارزنده را بیشتر بدانیم.
گزارش از مریم عباسی و صادق رنجبر