در ذهن مسئولین چه خبر است ؟

اینکه در پاستور چه خبر است واقعا بر ما معلوم نیست. چه اینکه اینجا در تبریز از دو نوع محرومیت رنج می بریم . هم دور از پایتخت هستیم و امکان رصد نمودن پشت پرده ها را نداریم .چه اینکه در دهه های گذشته همه اختیارات واطلاعات در تهران بوده و شهرستان ها فقط نقش سیاهی لشگر کشور را ایفا می نمایند.
و از طرفی ، با دولتی مواجهیم که تصمیمات اصلی اش در دایره یک باند امنیتی گرفته میشود. نماد بارز این باند امنیتی را در توئیترهای گنگ و البته امنیتی حسام آشنا (از مسئولین ارشد وزارت اطلاعات در دوره قتلهای زنجیره ای) می توانید ببینید. بهرحال این دو گزاره برای اینکه نشان دهیم از پشت پرده ها بی خبریم کافی است.اما نشانه های یک بحران مدیریتی را میتوان در دولت یافت که نیاز چندانی هم به اطلاعات محرمانه ندارد.
وزیر کشاورزی دولت که اتفاقا یکی از توانمندترین وزرای دولت هم هست در تلویزیون در برابر سئوالی در خصوص چرایی گرانی گوشت می گوید : حالا همین که هست شکر کنید و گرانی اش بماند… رییس جمهور در برابر دوربین های رسانه ای می گوید دلیل اینکه کالا از ایران قاچاق میشود این است که در ایران اجناس ارزان هستند.
این دو جمله برای به تصویر کشاندن بحران ذهنی که در سر مسئولین دولت وجود دارد ناکافی به نظر نمی رسد. اینکه قاچاق در کشور زیاد است ، دقیقا معادل این واقعیت است که ارزش پول ملی به شدت کاهش یافته، به مرز مپراق رسیده و همه ارزهای کشورهای همسایه در جایگاهی بالاتر از ریال ایستاده اند.
دلیل اینکه مردم از کمبود گوشت گله مند ند این نیست که چرا واردات گوشت مثلا دیر شده و .. مساله این است که کشورما یکی از صادرکنندگان دام و طیور بوده است و یا با تکیه بر پتانسیل های اساسی مان می توانستیم باشیم. حال مناسب است مسئولین توضیح دهند بر سر پتانسیل های تولید در کشور چه آورده اند که اینگونه محتاج گوشت دیگران شده ایم. چرا ارزش پول ملی مان اینقدر پائین آمده است؟
پاسخ این سئوالات شاید هر چه قدر هم اقلا نشان می هد مسئولین دولتی دچار یک بحران ذهنی شده اند که واقعیات جامعه در ذهن شان به عکس تجلی می یابد. آنها گوئی از فکر و ذهن مردم دور افتاده و از درک واقعیات جامعه ناتوان شده اند.