پایانی تلخ بر یک آغاز شیرین ، اصلاح طلبی در تبریز زمین گیر شد / یادداشتی از حسن دشتی

وحدتی که زود هنگام شکست و آرزوهایی که به فنا رفت و این است حال و روز اصلاح طلبان در یکشنبه سیاه آغازین مهر ماه . چه ناگوار است برای مردمی که دل به ” لیست امید ” بسته بودند و اینچنین سرابی را تصور نمی کردند .
مردم با هزاران آرزو به ” لیست امید ” رای داده و خواهان تغییر شده بودند و هفته ها در انتظار بسر می بردند تا با انتخاب شهردار خوب برای این کلان شهر مظلوم ، ثمره رای خود را ببینند . اما یکشنبه سیاه از راه رسید و تمام آمال و آرزوها بر باد رفت . یکشنبه ای که در آن وحدت اصلاح طلبی شکست ، که البته آثار گسست وحدت از قبل هم متصور بود و بارها از طرف دلسوزان هشدارهای لازم داده شده بود که مواظب ” راستگوییسم ” ها باشید . بهر حال هر چی بود ، تلخ بود و باور نکردنی .
درد اصلی اینست ، اکثریتی که نتوانستند بر اقلیت پیروز شوند و آثار این ضعف یقینا در انتخابات آینده ، شکست اصلاح طلبان را بدنبال خواهد داشت ، چرا که تدبیری اندیشیده نشد تا از رای اکثریت نتیجه مطلوب بدست آید . در این بین احتمالات فراوانی وجود دارد که گذر زمان آنرا نشان خواهد داد ، ولی مرحمی بر زخم مردم نخواهد بود .
در بوجود آمدن چنین انتخاب بد چند عامل می تواند دخیل باشد
اول – برخی اعضاء لیست امید خیانت کرده و اسیر زر و زور شدند و قول و عملشان یکی نبوده
دوم – سیاست و حیلت دبیری بر افکار بقیه غلبه پیدا کرده است و او توانسته به آنچه اهدافش بود جامه عمل بپوشاند
سوم – هر یک از اعضاء لیست امید ساز خود را نواخته و توجهی به میثاقی که بسته بودند ، نکردند
چهارم – بی تدبیری صورت گرفته و با کش دادن فرایند انتخاب شهردار ، اعضاء شورا دچار تزلزل و تشدد آرا شدند
پنجم – در خوشبینانه ترین وجه ، شاید شهردار منتخب دارای ویژگی هایی است که اعضاء شورا را متقاعد کرده فارغ از گرایش های سیاسی ، ایشان را انتخاب کنند
و احتمالات دیگری که بزودی چهره خود را عیان خواهد کرد .
و در یک کلام ، این انتخاب مطلوب کسانی که از اکثریت ” لیست امید ” توقع انتخاب فرد اصلاح طلب برای تصدی سمت شهرداری تبریز را داشتند ، نخواهد بود.