به گزارش تبریز ما، دکتر مهدی نوریان، استاد ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان و عضو انجمن ادبی صائب تبریزی شامگاه یکشنبه در همایش بزرگداشت صائب گفت: بدون شک مکتب تبریز به ویژه هنرمندان تبریزی نقش بزایی در ساخته شدن اصفهان ایفا کرده اند.
وی تصریح کرد: امروزه با وجود گذشت صدها سال، هنوز هم تاثیر هنرمندان خطاط و نگارگر تبریزی در کاشی کاری های آثار تاریخی اصفهان به خوبی نمایان است.
این استاد دانشگاه با اشاره به حضور صائب تبریزی به عنوان بزرگترین شاعر سبک هندی طی سده های یازدهم هجری در اصفهان یادآور شد: در تاریخ همواره اینگونه بوده که وقتی یک شهر به عنوان پایتخت انتخاب شده و به مرکز فعالیت های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تبدیل می شود، همه استعدادهای رشتاه های مختلف به آن شهر کوچ می کنند تا دیده شوند.
دکتر نوریان در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه صائب تبریزی از آثار پیشینیان خود بهره برده است تصریح کرد: وی را می توان دنباله روی شاعران بزرگی چون سعدی و حافظ و مولانا خواند بطوریکه رد پای اشعار آنان در آثار وی دیده می شود.
دکتر مهدی نوریان، استاد ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
به گفته این استاد دانشگاه، شعر صائب محموعه رنگارنگی است که همه چیز در آن یافت می شود.
نوریان با تقدیر از نقش و جایگاه تبریز در تاریخ فرهنگ و تمدن ایران زمین گفت: مردم تبریز علاقمند شعر و ادب و فرهنگ ایران بوده و در طول تاریخ همواره از خود یادگارهای ماندگاری بر جای گذاشته اند.
“باقر صدری‌نیا” عضو هیات علمی دانشگاه تبریز نیز در خصوص این مراسم گفت: من از خشکی شاعرِ اصفهان یعنی زنده رود متاسفم اما باید ابراز از جوشندگی شطِ جاری شعر و ادب صائب و میراث ادبی‌اش خرسندی کنم.
وی با بیان اینکه ما به‌طور کلی در تجلیل از چهره‌های ادبی کوتاهی کرده و می‌کنیم و این موضوع فقط مبتلابه اصفهان و تبریز نیست ادامه داد: نتیجه ی این بی توجهی ها، تضعیف هویت ادبی و هنری ایران است.
صدری‌نیا وجود مقبره ی شاعران بزرگ ادبیات ایران زمین را گنجینه ای بدیل از گردشگری ادبی خواند و افزود: می‌دانید آرامگاه کمال خجندی هم‌عصر حافظ در تبریز است. چند سال پیش که گروهی از تاجیکستان به زیارت کمال خجندی آمده بودند، در انتهای زیارت، جعبه‌ای از خاک او را به عنوانِ تبرک بردند. وقتی سال پیش به تاجیکستان رفتیم، آنها در کنار رودِ پرخروشِ سیحون آرامگاهی با شکوه برایش ساخته بودند و از همان جعبه خاک قبر نمادینی ساخته بودند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به ارتباط ملی فرهنگی اصفهان تبریز اشاره کرد و اظهار داشت: تبریز و اصفهان پیوندهای دیرینه‌ای دارند. از همین عصر صفوی که سخن بگوییم به عباس آباد تبریزِ نو می‌گفتند. در این محله تبریزی‌ها در خانه‌های مجلل زندگی می‌کردند و خاندان صائب هم در همین محل سکونت داشتند.
این کارشناس و صاحب نظر شعر سبک هندی تاکید کرد: صائب در ایجاد همدلی و وحدت ملی و به‌ویژه وحدت بین تبریز و اصفهان اهمیت داشته و امیدوارم بتوانیم کنگره مشترکی را در شان صائب برگزار کنیم.
استاد جمشید علیزاده، شاعر و ادیب توانمند تبریزی
صدری‌نیا با اشاره به اینکه در عصر صفوی حدود ۱۰۰ شاعر فقط از آذربایجان به هند رفتند و صائب هم یکی از آنها است خاطرنشان کرد: صائب از نخستین شاعران در دوران خود است که از ایران به عنوان کشوری واحد سخن می‌گوید. گرامی‌داشتن صائب را به دلیل اصفهانی بودن و تبریزی بودنش نمی‌دانیم و او را به عنوان مفاخر این مرز و بوم ستایش می‌کنیم.
استاد جمشید علیزاده، شاعر و ادیب توانمند تبریزی نیز در این مراسم با اشاره به جایگاه صائب نزد شاعران تبریز و آذربایجان گفت: انجمن ادبی صائب در سالهای قبل از انقلاب در تبریز فعال بود و بزرگانی چون استاد تبریز ما در آن جضور می یافتند. در سالهای بعد از انقلاب نیز چنین انجمنی تشکیل و محل به حضور ادیبان توانمندی چون استاد مهرداد اوستا تبدیل شده بود.
وی اظهار امیدواری کرد به دنبال این مراسم، آئین گرامیداشت صائب تبریزی به صورت بین المللی در تبریز نیز برگزار شود.
ششمین همایش بزرگداشت “مولانا صائب تبریزی” به بهانه ی دهم تیرماه، روز صائب تبریزی در جوار آرامگاه وی در اصفهان برگزار شد.