دوشنبه, ۳ شهریور ۱۴۰۴ /
دفتر «حاج‌بهزاد»، قرارگاه نگاتیوهای سبز و سرخ ، دفتر بهزاد پروین‌قدس، عکاس، طراح، نویسنده و مستندساز حوزه مقاومت، پس از چندین‌ماه کش‌وقوس، هفته گذشته، سرانجام سر و سامان گرفت و به محل نسبتاً مناسبی انتقال یافت. «حاج بهزاد» پیش‌تر در گفتگویی، از فرسایش بیش از ۲۳۰۰ قطعه نگاتیو ارزشمند دوره جنگ خبر داده و گفته بود: هیپوی […]
دفتر «حاج‌بهزاد»، قرارگاه نگاتیوهای سبز و سرخ
، دفتر بهزاد پروین‌قدس، عکاس، طراح، نویسنده و مستندساز حوزه مقاومت، پس از چندین‌ماه کش‌وقوس، هفته گذشته، سرانجام سر و سامان گرفت و به محل نسبتاً مناسبی انتقال یافت. «حاج بهزاد» پیش‌تر در گفتگویی، از فرسایش بیش از ۲۳۰۰ قطعه نگاتیو ارزشمند دوره جنگ خبر داده و گفته بود: هیپوی نگاتیو، عمر مفید و محدودی دارد. بعد از این عمر، شروع به «خودخوری» می‌کند. بیش از ۲۳۰۰ قطعه نگاتیو از دوره جنگ و تفحص دارم که حالت قارچی گرفته‌اند و دارند فرو می‌ریزند. وی ضدعفونی، نگهداری در یخچال‌های مخصوص و هواگیری در کلاسورهای خاص را از اقدامات عاجل برای حفظ نگاتیوهای دوره جنگ برشمرده و متذکر شده بود که اجرای این مراحل فنی، در دفتر اجاره‌ای ممکن نیست و نیازمند لابراتور است. محل جدید دفتر شهید هاتف، اگرچه زیرساخت‌های ایده‌آل دیجیتال و ترمیم نگاتیوهای فرسوده را ندارد، اما نسبت به محل قبل، جای بهتری است و می‌تواند دست‌کم در آرشیوبندی قطعات و انسجام فعالیت‌های هنری پروین‌قدس موثر واقع شود. دفتر جدید، غنیمت ارزشمندی است، اما تاسیس آن، چیزی از مسئولیت نهادهای فرهنگی در برابر آقای پروین‌قدس و نگاتیوهای بی‌نظیرش نمی‌کاهد. یک بخش از این دفتر، حاج بهزادی است که مخلصانه، تمام عمر و جوانی‌اش را پای انعکاس ایمان و اعتقاد شهدا و جانبازان گذاشته‌است. نگاتیوها، طرح‌ها و فیلم‌های او، آرشیو مقدسی است که سال‌های عاشورایی جوانان انقلابی را روایت می‌کند. از این رو، انتظار می‌رود حمایت از این عکاس پیشکسوت، به مثابه یک «رویکرد اعتقادی» برای متولیان فرهنگی باشد. اما از یک نگاه دیگر، دفتر هاتف، از نظر تاریخ‌نگاری، پژوهش و مستندنگاری جنگ تحمیلی حایز اهمیت است. تصاویر پروین‌قدس، مربوط به یکی از دوره‌های ملتهب تاریخ معاصر خاورمیانه است. او از معدود عکاسان جدی و مستمر هشت سال جنگ تحمیلی بوده‌است. از این دیدگاه، شک نکنید که رسانه‌های مهم و بعضاً مغرضی نظیر بی‌بی‌سی و سن‌ان‌ان، حاضرند برای برخی نگاتیوهای حاج‌بهزاد، دقت و هزینه کلان صرف کنند. از این نظر، بسیار تلخ است که بیگانگان، قدر سرمایه‌های فرهنگی و هنری این کشور را بیشتر از «برخی از خودی‌ها» می‌دانند، هر چند که آن‌ها که اندکی با پروین‌قدس، نشست‌وبرخاست دارند، خوب می‌دانند که حاج‌بهزاد کسی نیست که حتی نگاتیو سوخته به دست اغیار بسپارد. متاسفانه تجربه سال‌های اخیر نشان داده بعضی از مسئولان فرهنگی آذربایجان‌شرقی و حتی کشورمان، نه باور اعتقادی لازم برای حمایت از «حاج‌بهزاد»ها را دارند و نه فراست مستندنگاری و تاریخ‌نگاری از آثار ارزشمند ایشان را. دفتر جدید شهید هاتف، هفته پیش با حضور حاج‌آقا آل هاشم و جمعی از جوانان پرشور فرهنگی افتتاح شد. جوانانی که قدر گنجینه حاج‌بهزاد را بهتر و بیشتر از مسئولان فرهنگی می‌دانند و بی‌هیچ چشمداشتی بار بسیاری از مجموعه‌های فرهنگی را به دوش می‌کِشند. انتهای پیام/۶۰۰۰۱
