به گزارش تبریز ما؛ با وجود هشدارهای فراوان مبنی بر اثرات مضر استفاده از این ظروف بر سلامت شهروندان و محیط زیست، استفاده از این ظروف همچنان ادامه داشته و یک معضل زیست محیطی را بوجود آورده است.
این در حالی است که کارگران و رفتگران شهر برای جمع آوری این ظروف از سطح شهر و نازیبایی معابر شهر زحمات فراوانی را متحمل می شوند.
استفاده از این ظروف چند سالی است که به دلیل افزایش تولید این ظروف، قیمت ارزان، حمل و نقل آسان و دسترسی سریع، جایگزین کاسه و بشقاب‌های فلزی و ملامینی قدیمی شده و مصرف آن به ویژه در ایام‌خاص مذهبی مانند ماه شعبان، رمضان و محرم که پخت و پخش نذورات افزایش پیدا می‌کند، بیشتر می‌شود.
این در حالی‌است که شهروندانی که ظروف یکبار مصرف این نذورات را در سطح شهر رها می کنند شاید هیچگاه به زحماتی که برای جمع آوری، حمل و دفن این نوع زباله ها توسط کارگران کشیده می شود نمی اندیشند.
ظروف یکبار مصرفی که در جویهای اطراف می ریزند مشکلات بهداشتی شهر را افزایش داده است.
پس از اتمام برگزاری جشن ها و مراسم های ملی و مذهبی و کاهش تردد شهروندان و خودروها در شب، ظروف یکبار مصرف در هر کوی و برزنی حتی جویهای آب به وضوح دیده می شوند و در برخی موارد این پسماندها سطح جوی های آب را می پوشاند.
برخی شهروندان پس از خوردن نذورات ظروف خود را در جویهای خیابان و کوچه ها می ریزند به امید آنکه آب آنها را با خود ببرد. آنان معتقدند با این روش به کارگران شهرداری کمک کرده و آنان را از جمع آوری این زباله ها راحت کرده اند در حالی که این عمل علاوه بر مسدود کردن جویها، محیطی کثیف
و غیربهداشتی ایجاد کرده و موجودات موذی و ناقل بیماری همچون موشها را به طرف نهرها و جویهای آلوده می کشاند.
در حالیکه بخش اعظمی از جمعیت شهر در خواب ناز نیمه های شب هستند کارگران زحمتکش و با غیرت ظروف یکبار مصرف را جمع آوری می کنند تا خودروها آنها را برای دفن کردن از شهر بیرون ببرند.
یکی از رفتگرهای شهر در این باره میگوید: هیچی چیزی چه گرمای تابستان و چه سرمای طاقت فرسا در شبهای سرد پاییز یا زمستان مانع از انجام وظیفه و خدمت ما به مردم نمی شود.
تبریز به عنوان تمییز ترین شهر لقب گرفته است و این تمییزی مرهون زحمات همکارانی است در تمامی ساعات روز و شب برای تامین بهداشت و جلوگیری از آلوده شدن محیط شهری جانانه تلاش می کنند. وی ادامه داد : متاسفانه بعضی از شهروندان با ریختن ظروف یکبار مصرف به کوچه و خیابان در مراسم های مذهبی و ملی با رفتگران همکاری نمی کنند.
یکی دیگر از ماموران شهرداری نیز که در حال تمیز کردن پیاده رو خیابانی در سطح شهر تبریز است می گوید: سطح شهر پس از برگزاری مراسم های خاص بهم ریخته می شود چرا ظروف یکبار مصرف شهر را قبضه می کند و کار ما در این ایام چندین برابر می شود.
این رفتگر میانسال که در حال جمع آوری ظروف یکبار مصرف بود افزود: ریختن ظروف یکبار مصرف توسط برخی از مردم به سطح گذرگاه ها، جوی ها و نیز خیابانها سبب زشت شدن چهره شهر، آلودگی و نیز آبگرفتگی معابر هنگام بارندگی های شدید می شود. اما این مامور شهرداری درباره مساله جمع آوری ظروف یکبار مصرف از سطح شهر دل پر دردی هم دارد. او در پاسخ به این سوال که مردم در این زمینه چقدر همکاری می کنند گفت: بسیاری از شهروندان ظروف یکبار مصرف خود را در هرجایی رها می کنند که این مساله باعث می شود بخش های زیادی از این نوع زباله ها در کنار منازل و پیاده روها و خیابانها پخش شود. این مامور شهرداری همچنین با انتقاد از کسانی که پسمانده خوراکی ها و مواد مصرفی خود را به داخل جوی ها یا پیاده روها و خیابانها پرت می کنند، گفت: این کار غیر از آنکه چهره شهر ما را زشت و آلوده می کند، موجب افزایش کار و زحمت ماموران شهرداری هم می شود. به گفته وی، این کار سبب کثیف شدن محیط شهر می شود و حتی پس از جارو کردن محل پخش زباله ،آثار آنها باقی می ماند و بوی زننده باقیمانده مایع زباله ها نیز تا ساعتها شامه شهروندان را می آزارد.
چهره این رفتگر در هم رفت و گفت: متاسفانه عده بسیاری از برگزارکنندگان مراسم های خاص به سطلهایی که شهرداری در اختیار آنها قرار می دهد توجهی نمی کنند.
از دیگر ماموران شهرداری با گله مندی از شهروندان گفت: ساکنان شهر تبریز باید به منظور جلوگیری از پخش زباله در سطح شهر بیش از پیش با ما همکاری و از ریختن زباله به کوچه ها و خیابان ها خودداری کنند.
او گفت: برخی از شهروندان ظروف نذورات را به صورت پراکنده یا یکجا به کنار جدول خیابان یا به داخل جویها می ریزند که شاید به خیال خود به ما کمکی هم کرده باشند اما این کار فقط زحمت ما را زیاد می کند و باعث گرفتگی جویها می شود.
زندگی رفتگر، خش خش جاروست و اگر فرصتی برایش باقی بماند نفسی می کشد، استراحتی می کند و حاصل زحمتش را به خانه می برد.
ساعت از ۱۱ شب گذشته است. ماموران شهرداری تبریز کیسه های زباله منازل را یکی پس از دیگری جا به جا می کنند اما مامورانی نیز در حال جمع آوری ظروف نذوراتی هستند که شهروندان آنها را به بیرون پرتاب کرده اند.
شهر در سکوتی کامل فرو رفته و تنها صدای جاروی رفتگرها که به آرامی در کوچه و خیابانها به حرکت در آمده است شنیده می شود. واقعیت آن است که بخش مهمی از فعالیت‌های خدماتی و نظافتی ماموران شهرداری، مدت مدیدی است که به پاکسازی و نظافت بی توجهی گروهی از شهروندان در رها کردن زباله در شهر معطوف می‌شود که هزینه‌های بسیاری برای شهر به همراه دارد.
جدا از هزینه میلیاردی که برای پاکسازی زباله از شهر و رفت‌وروب آن می‌شود، عمل ضد‌فرهنگی ریختن زباله در انهار و معابر در حالی که شهر در مسیر پیشرفت و توسعه یافتگی خود قرار دارد که به لکه‌ای سیاه برای شهرنشینی تبدیل شده است.