شنبه, ۳ خرداد ۱۴۰۴ /
((کسری تراز عملیاتی در لایحه بودجه ۱۴۰۰ نسبت به قانون بودجه سال قبل رشد۱۱۷درصدی داشته است و از ۱۴۷ هزار میلیارد تومان به ۳۱۹ هزار میلیارد تومان رسیده است)) -متاسفانه بودجه سال جدید مثل گاو شیرده ایی را می ماند که هر کسی در مسیر نگاه پوپو لیستی و غیر منطقی خود چنگی به آن […]
((کسری تراز عملیاتی در لایحه بودجه ۱۴۰۰ نسبت به قانون بودجه سال قبل رشد۱۱۷درصدی داشته است و از ۱۴۷ هزار میلیارد تومان به ۳۱۹ هزار میلیارد تومان رسیده است))
-متاسفانه بودجه سال جدید مثل گاو شیرده ایی را می ماند که هر کسی در مسیر نگاه پوپو لیستی و غیر منطقی خود چنگی به آن می زند و سهم خواهی می کند و بخش عظیمی از آن مطابق روال گذشته به موسسات و یا گروههای خاصی تعلق می گیرد تا امکان تصویب فراهم شود بعنوان مثال رئیس سازمان برنامه و بودجه می گوید((اگر ارز جهانگیری حذف شود مبلغ یارانه می تواند چند برابر شود)) و یا نایب رئیس کمسیون اجتماعی می فرمایند “افرایش ۲۵ درصدی حقوقها کم است )) و غیره…
(( نگاه غیر توسعه ایی به بودجه که مثل اختاپوس بودجه را می بلعد))
-در بودجه پیشنهادی هزینه های جاری ۷۵% بودجه را در برگرفته این در شرایطی است که نرخ سرمایه گذاری در سالهای اخیر خیلی کاهش داشته و برای گام برداشتن در مسیر توسعه اقتصادی هیچ چشم انداز روشنی در برنامه ها وجود ندارد و بودجه پیشنهادی خارج از تفّکر توسعه ائی بسته شده و دچار روز مرّگی شده است که این روال از دهه های گذشته متداول بوده است
((در شرایط رکود تورمی حاکم بر اقتصاد ایران امیدی به مقابله با آن در بودجه تقدیمی وجود ندارد))
_در شرایط رکود تورمی حاکم بر اقتصاد بر اقتصاد که نشات گرفته از ضعف مدیریت دولت خصوصاً تیم اقتصادی آن است و کرونا هم مزید بر علت شده است رشد هزینه های دولت حدود ۳۰% پیش بینی شده است که تنها ۲۵ % آن در مسیر عمران و محرک تعریف شده است و این در شرایطی است که تورم کنونی نزدیک به ۵۰% است و با توجه به انتظارات تورمی حاکم،ارزش واقعی مخارج دولت در سال آتی کاهش خواهد داشت و همچنین رشد نقدینگی ۳۰ درصدی در برابر تورم ۴۶ درصدی نیز،حکایت از سیاستهای انقباضی مالی و پولی در سال آتی دارد لذا با این تفاسیر امیدی به مقابله با رکود حاکم در بودجه تقدیمی وجود ندارد
((نمود عینی کاهش توان خرید مردم و کوچکتر شدن سفره آن در اقتصاداصناف و بازار قابل مشاهده است))
-قدرت خرید واقعی مستخدمین دولت و بطور موازی بخش خصوصی با رشد ۲۵ درصدی حقوقها و تورم ۴۶ درصدی عملاً۳۰%کاهش پیدا می کند و این کاهش در رونق اقتصادی بخش خصوصی خصوصاً بازار و اصناف نمود پیدا می کند و نهایتاً سفره مردم از این هم کوچکتر خواهد شد و فقر عمومی را شاهد خواهیم بود
((درنظرگرفتن قیمت چهل دلاری برای نفت و تولید بیش از دومیلیون بشکه در روز غیر واقعی بودن بودجه را به اثبات می رساند))
-پیش بینی قیمت چهل دلاری و افزایش تولید به بیش از دو میلیون بشکه در بودجه پیشنهادی بیشتر شبیه جٌک سیاسی می تواند باشد تا واقعیت…و شاید هم در آستانه انتخابات ریاست جمهوری اهداف خاص خود را در ماههای آخر دولت دوازدهم دنبال می کند و می تواند غیر واقعی بودن بودجه را نشان دهد که در صورت عدم تحقق آن ،بدلیل وابستگی عمیق بودجه به در آمد نفتی، کل بودجه را با چالش جدّی مواجه می کند هر چند تولید واکسن کرونا خبری مثبت برای بازار نقت می تواند باشد لکن ورود احتمالی ایران به بازار نفت می تواند جنگ سهم گیری از بازار نفت را در پی داشته و موجب کاهش قیمت نفت در بازار اشباع شده آن توسط رقبای سنتی ایران(عربستان،روسیه) داشته باشد.
فلذا افزایش در آمد های نفتی ایران در بودجه پیش بینی شده ریسک و عدم اطمینان بالائی را خواهد داشت و در خوشبینانه ترین حالت و در صورت برگشت بدون قید و شرط آمریکا به برجام و در نهایت امکان صادرات نفت ایران شاید نیمی از آنچه در بودجه آمده است محقق شود.
نتیجه گیری:
با عنایت به نکات فوق و مسئله مبارزه با کروناو نیز انتخابات آتی و پیش بینی هزینه های پوپولیستی و امثال آن و از سوی دیگر عدم تحقق در آمدهای نفتی و تجربه منفی قرض از مردم (دست در جیب مردم کردن) طی امسال از طریق بورس و غیره…همگی حکایت از کسری بودجه بالای دولت در سال پیش رو و تامین آن از طریق غیر متعارف مثل انتشار پول و قرض از بانک مرکزی،شاهد رکورد زنی دولت در این زمینه خواهیم بودکه در اینصورت سفره مردم بالاخص دهکهای پایین باز هم کوچکتر خواهد بود که سایه آن در تولید و صنعت و اصناف و بازار نمود عینی پیدا می کند
