به قلم:
شهرام حسین نژاد دانشور
کمتر از دو ماه به انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر باقی مانده است اما برای اولین بار در تاریخ انتخابات ها، شاهد آن هستیم که فضای سیاسی کشور هنوز رنگ انتخاباتی به خود نگرفته است و جریانات سیاسی بر سر کاندیداهای مورد نظر خود به اجماع نرسیده اند.حدود بیست روز دیگر
ثبت‌نام نامزدهای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در تاریخ ۲۱ اردیبهشت آغاز می‌شود و دو جریان اصولگرایی و اصلاح طلبی در تلاشند تا کاندیدای نهایی خود را معرفی نمایند اما حتی به چند گزینه اصلی خود که از بین آنها در نهایت گزینه نهایی را انتخاب کنند نیز نرسیده اند. با نگاه به عملکرد این دو جناح و رقیب دیرینه طی سالیان گذشته میتوان دریافت که متاسفانه جدال های سیاسی باعث گردیده است که همیشه شاهد عدم همدلی و اتحاد در سپهر سیاسی کشور باشیم و این عامل باعث گردیده است که مردم از جناح بندی های سیاسی خسته شوند و اقبال برای موفقیت این جریان ها کمرنگ تر گردد لذا نیاز به تحولی بنیادین در نظام سیاسی کشور احساس میگردد.
در این شرایط در انتخابات پیش رو نیاز به کاندیدایی است که فارغ از جناح بندی های سیاسی کمر همت بسته، با همدلی و تقویت اتحاد و بهره گیری از تمام ظرفیت ها و توانمندی های کشور، راه را برای تحولی بنیادین در گام دوم انقلاب هموار سازد.
با نظر به شرایط فعلی کشور و مشکلات اقتصادی و حتی معیشتی که مردم دچار آن هستند و انتقادات فراوانی که به دولت کنونی مطرح است، میتوان دریافت افراد مرتبط با دولت و حامیانش از شانس کمتری در انتخابات آینده برخوردار میباشند و کاندیداهای احتمالی همچون ظریف و جهانگیری و وزرای دولت فعلی نمیتوانند پیروزی در انتخابات را برای خود متصور باشند و قطعا مردم به چنین کاندیداهایی روی خوش نشان نخواهند داد.از سوی دیگر با توجه به حمایت اصلاح طلبان از دولت فعلی طی هشت سال گذشته و عدم موفقیت دولت فعلی در امورات سیاست داخلی و بین الملل و اقتصاد کشور،قطعا کاندیداهای دیگر اصلاح طلبان نیز شانس زیادی برای کسب آرای مردم ندارند. جناح رقیب نیز تاکنون نتوانسته است به اجماع برسد و بنظر میرسد اصولگرایان تا روز ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری منتظر اعلام نظر رئیسی هستند.
و با عنایت به این موضوع که شاید ایشان پای به عرصه رقابت انتخاباتی نگذارند رایزنی با قالیباف و محسن رضایی را بعنوان گزینه‌های بعدی خود در اولویت برنامه های خود قرار داده اند و تلاش برای رسیدن به اجماع درباره نامزد نهایی نیروهای انقلاب و اصولگرا همچنان ادامه دارد. شورای وحدت و روحانیت با محوریت تشکل‌های سیاسی و شورای ائتلاف با محوریت تشکل‌های مردمی، تلاش میکنند ظرفیت‌های موثر نیروهای انقلابیِ اصولگرا را تجمیع کنند اما بنظر میرسد تنها راه اجماع دو شورای اصولگرا کاندیداتوری رئیسی است و اگر آقای رئیسی نپذیرند که احتمالا اینگونه نیز خواهد بود قطعا رسیدن به اجماع در مورد یک کاندیدای واحد سخت خواهد بود و زمان رفته رفته برای اصولگرایان نیز تنگ گشته است.فتاح، جلیلی و نیکزاد نیز که صحبت هایی جهت کاندیداتوری آنان مطرح است کاندیداهای پایداری هستند و قطعا اصولگرایان در مورد این کاندیداها به اجماع نمیرسند.
در این شرایط به نظر میرسد این دوره از انتخابات، طبق انتخابات قبلی نخواهد بود و جریان دو قطبی محض صورت نخواهد پذیرفت و این جناح های سیاسی اقبال کمتری جهت پیروزی، نسبت به دوره های قبل دارند.
در این شرایط قطعا کاندیداهای مستقل که فارغ از بحث جناح بندی وارد عرصه شوند شانس بیشتری نسبت به دوره های قبل دارند.
در این بخش نیز برخی از کاندیداها بخاطر جذب رای مردم خود را فراجناحی معرفی مینمایند، اما کاندیدایی می تواند واقعا فراجناحی بودن خود را در عمل اثبات نماید که در سوابق اجرایی خود نیز از قبل چنین بوده باشد.در بین این قبیل کاندیداها،حسین دهقان سابقه حضوردر کابینه هر دو جناح با رویکردهای متفاوت و متضاد را داشته و کارنامه قابل قبولی را از خود بجای گذاشته است،حسین دهقان در حالی که در دولت اصلاحات معاون رییس جمهور بود اما رییس جمهور اصولگرای وقت، احمدی نژاد،با توجه به عملکرد مثبتش، او را در سمت خود ابقاء کرد.
دهقان با توجه به عملکرد درخشانش در دولت بعدی نیز در کابینه قرار گرفت و بعنوان وزیر دفاع دولت روحانی انتخاب گردید. این حضور فراگیر در کابینه سه دولت، نشانگر عملگرایی، تخصص و پاکدستی ایشان است و بنظر می رسد حسین دهقان واقعی ترین چهره فراجناحی، معتدل، مقتدر و مردمی خرداد ۱۴۰۰ است که میتواند با اتحاد جناحین و استفاده از ظرفیت هر دو جناح، دولت مقتدر را برای آینده کشور رقم زند.
چهره ای که می تواند مهر پایانی باشد بر تمام آسیب هایی که از جنگ احزاب بر ساختار سیاسی کشور وارد گردیده است و این آسیب ها اقتصاد کشور را تحت تاثیر خود قرار داده و مردمان سرافراز ایران اسلامی را به مشکلات فراوان دچار ساخته است.
قطعا با حضور کاندیدایی همچون حسین دهقان در کسوت ریاست جمهوری و حل مشکلات و نزاع های سیاسی میتوانیم شاهد اتحاد و همدلی در کشور، اقتصادی پویا، رفاه و عدالت اجتماعی در کشور باشیم و حسین دهقان میتواند با اتحاد جریان های سیاسی ناجی اقتصاد ایران باشد
ثبت دیدگاه