به گزارش آژانس خبری تبریزما، کادر پرستاری که تپیدن نبض زندگی در بیمارستانها بدون وجود آنان غیرممکن است حالا روزهای پر التهابی را در تقویم زندگی خود ثبت میکنند، روزهایی که گویی هویت آنان تنها در لباس فرم معنا یافته و سایر ابعاد زندگی شان بیش از هر زمان دیگر تحت تأثیر شغلشان قرار گرفته است.
هفته پرستار که تا سوم دی ماه ادامه دارد ایام قدردانی از سفیدپوشان ایثارگری است که همچون پروانه بر بالین بیماران میگردند و علیرغم مشکلات شغلی خود، خم به ابرو نمیآورند!
پرستاری از آن دست شغل هایی است که تنها با عشق می توان در آن ماند و ادامه داد و حکایت این روزهای کشور و حضور پرستاران در خط مقدم درمان مبتلایان به کرونا، باعث توجه بیشتر جامعه و افکار عمومی به این شغل شده است که باید همیشه اینگونه باشد.
شعار امسال هفته پرستار “نبض سلامت جامعه، ضربان قلب پرستار” است لذا این شعار با تعداد ابتلا و شهدای پرستار در دوران کرونا به اثبات رسید و از حدود ۱۴۵ هزار پرستار مشغول در بالین بیماران حدود ۶۰ هزار نفر به این بیمار مبتلا شده و حدود ۱۰۰ نفر نیز جان باختند.
▪️کمبود نیروی پرستاری در بسیاری از کشورهای دیگر هم وجود دارند
پرستاران از مدافعان سلامت خط مقدم مبارزه با کرونا بودهاند که در کنار پزشکان و دیگر اعضای کادر درمان، از جان خود برای مراقبت از مبتلایان به کووید – ۱۹ مایه گذاشتهاند.
در سالهای اخیر ۳۰ هزار تخت بیمارستانی به مراکز درمانی کشور اضافه شده، در حالی که برای این تعداد تخت به فکر پرستار نبودهایم!
حدود ۶۰ هزار پرستار مبتلا به کرونا و جانباختن ۱۰۰ پرستار بر اثر این ویروس، آماری است که رئیس سازمان نظام پرستاری اعلام کرد و گفت: شرایط فعلی تاب و توان کار را از همکاران ما گرفته و به جای شنیدن صدای سوت و زنگ، درخواستشان این است که به مطالباتشان رسیدگی شود.
محمد میرزابیگی افزود: در یکسالی که گذشت علاوه بر بیماری کرونا، سایر حوادث نیز وجود داشته است که به معنای واقعی کلمه پیگیری مسائل را برای ما سخت کرده است، لذا در مسائل مربوط به نظام سلامت و پرستاران در عرصه خدمت به مردم، قصد پیگیری مشکلات را داریم.
وی ادامه داد: کمبود نیروی پرستاری فقط مربوط به کشور ما نیست و بسیاری از کشورهای دیگر هم این مشکل را دارند، لذا خوشبختانه سال گذشته ۱۰ هزار پرستار جذب شده و امسال هم مجوز استخدام ۳۰ هزار نیروی جدید اخذ شده است که تلاش میکنیم درصد بالایی از این تعداد، سهمیه استخدام پرستاران باشد.
میرزابیگی اضافه کرد: قانون ارتقای بهرهوری در بیمارستان های دولتی در حال اجراست اما شاید به دلیل کمبود نیروی پرستاری، به شکل دقیق و کامل اجرا نمیشود که امیدواریم با استخدامهای جدید، مشکل کمبود نیرو و اجرای قانون ارتقای بهرهوری هم رفع شود.
▪️در طول خدمتم هیچوقت با این میزان مرگ و میر مواجه نشده بودم!
مرتضی پرستار بخش عفونی یکی از بیمارستان های دولتی درباره وضعیت پرستاران گفت: در جریان ویروس کرونا، بسیاری از همکارانمان را از دست دادیم چه دکتر، چه پرستار و حتی نیروی خدماتی، اما وقتی به برخی از مردمی که برای رفتن به دورهمی ها یا مسافرت ها در معابر و جادهها صف میکشند، نگاه میکنم به این می اندیشیدم که جان خیلی از ما بی ثمر فدا شد!
او درباره وضعیت چندی پیش بیمارستانها هم افزود: خیلی از بیمارستانهای دولتی تختی برای بستری بیمار جدید نداشتند لذا ما هر روز با بیمارستانهای دیگر در ارتباط بودیم، باید منتظر می ماندیم یک نفر در بخش آی.سی.یو بمیرد تا بیمار دیگری را بتوانیم به جای او بستری کنیم، اصلاً وضعیت خوشایندی نبود و خدا را شکر که آمار مقداری کاهش یافته است.
مرتضی که نزدیک به ۱۲ سال در بیمارستانهای مختلف پرستاری کرده است ادامه داد: هیچوقت با این میزان مرگ و میر مواجه نشده بودم، حال خوشی نداشتم، بسیاری از ما پرستارها احتیاج به ریکاوری داریم، نه تنها خستگی وضعیت جسمی ما را تحت تاثیر قرار داده که از نظر روحی هم گاهی به فروپاشی میرسیم.
وی خاطرنشان کرد: ای کاش افرادی که رفتن به مسافرت از هر چیز برایشان مهمتر است قبل از مسافرت، فقط یک ساعت در یک بیمارستان حضور پیدا کرده و وضعیت را از نزدیک ببینند و بعد برای رفتن به سفر تصمیم بگیرند.
▪️جایگاه واقعی پرستاران آنچنان که شایسته آنهاست دیده نشده است
در ماههای اخیر که ویروس کووید – ۱۹ عالمگیر شده، پرستاران در یک عرصه مبارزه جهانی با این بیماری کُشنده قرار گرفتهاند، رویدادی که میتوان از آن به عنوان یکی از مهمترین بحرانهای تاریخ بشریت یاد کرد.
این روزها که جهان با همهگیری این بیماری مُسری و کشنده دست و پنجه نرم میکند پرستاران در شرایطی مشغول به خدمت هستند که در هر کشوری در دوران جنگ نیز وضعیت مشابه با آن احساس میشود.
پرستاران در بیمارستان ها و مراکز درمانی مشغول به کار هستند، شیفتهای طولانی را تحمل می کنند، با خستگی، آسیبهای روانی و جسمی دست به گریبان هستند و خود را در معرض بیماری قرار می دهند تا از بیماران مراقبت کنند.
این واقعیت که حرفه پرستاری از مورد اعتمادترین مشاغل است به شکل کلی مورد تایید قرار گرفته است هرچند، آنچه که اغلب کمتر مورد توجه قرار می گیرد و آنچه همه گیری بیماری کووید – ۱۹ آن را یادآوری کرد نقش همیشگی پرستاران در نظام مراقبت های بهداشتی است، روندی که با همه گیری این بیماری سرعت گرفته است.
در این روزهای سخت که انگار سایه سیاه کرونا رفتنی نیست، دنیا یک قهرمان بیشتر ندارد و آنهم “کادر درمان” است که در چند ماه گذشته سینه به سینه کرونا ایستاده و با وجود خطر دائمی که آنها را تهدید میکند تلاش کرده اند مردم را از چنگال این ویروس منحوس بیرون بکشند.
در حالی که در چند ماه اخیر و شرایط فعلی در تمام دنیا تلاش میشود تا از کادر درمان برای از خودگذشتگیها و تلاشهایشان قدردانی شود، اما در ایران کمبود نیرو، قراردادهای ۸۹ روزه و بیمزایا، کارانههای معوق و حداقلی و غیره بارهایی سنگینتر از کرونا هستند که کمر پرستاران را خم کرده است!
در ایام بحران کرونا بیشترین بار مسئولیت درمانی نظام سلامت کشور بر دوش پرستاران بوده است و در این بین کادر پرستاری فشار مضاعفی را متحمل شدهاند.
جایگاه واقعی پرستاران آنچنان که شایسته آنهاست به ویژه در بحث وضعیت استخدامی، دیده نشده است هرچند وضعیت کادر پرستاری پیش از شیوع کرونا هم چندان جالب نبود و با شیوع این ویروس، وضعیت بدتر شد،
در این ایام، شیفتهای کاری روزانه بیشتر از قبل شده و معوقات حداقلی، کفاف هزینه زندگی روزانه آنان با این وضعیت اقتصادی را نمیدهد.