شنبه, ۲۵ مرداد ۱۴۰۴ /
افراد و جریان‌هائی که منافع خود را در ادامه تحریم‌ها جستجو می‌کنند از تناقض‌گوئی‌های مقامات آمریکائی استفاده می‌کنند و به کارشکنی علیه مذاکرات ادامه می‌دهند.
به گزارش تبریز ما (به نقل از عصر تبریز)، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: با اینکه اختلافات داخلی، رقابت‌های سیاسی و شیطنت‌های لابی صهیونیستی در آمریکا بر سر چگونگی تعامل با ایران، سبب شد مقامات دولت ترامپ و خود او سخنان متناقض و متفاوتی درباره آنچه از مذاکره با ایران می‌خواهند بگویند، دور چهارم مذاکرات برخلاف پیش‌گوئی بدبینان و مخالفان، با موفقیت انجام شد.
در ایران نیز افراد و جریان‌هائی که منافع خود را در ادامه تحریم‌ها جستجو می‌کنند از تناقض‌گوئی‌های مقامات آمریکائی استفاده می‌کنند و به کارشکنی علیه مذاکرات ادامه می‌دهند.
دولت آمریکا و شخص ترامپ به توافق با ایران نیاز دارند و انتظارشان نیز اینست که در چارچوب همان کلیاتی که سرخط اصلی مذاکرات بوده و در دور اول بر روی آن وحدت نظر وجود داشت، به موارد جزئی نیز دست یابند.
چارچوب شامل دو موضوع کلی فعالیت هسته‌ای ایران و برداشته شدن تحریم‌های آمریکا علیه ایران است. در بخش فعالیت هسته‌ای خواسته آمریکا که عدم برخورداری ایران از سلاح هسته‌ایست از نظر هیأت ایرانی تأمین است. باقی می‌ماند میزان غنی‌سازی که در این زمینه نیز ایران براساس حقی که پیمان منع اشاعه سلاح‌های هسته‌ای به اعضای این پیمان داده می‌تواند در دایره مصارف غیرنظامی غنی‌سازی داشته باشد.
این حق را که مقررات بین‌المللی برای کشورهای عضو پیمان مجاز دانسته هیچ کشور و دولت و فردی نمی‌تواند از ایران سلب کند کمااینکه خود مقامات آمریکائی حتی در سه دور گذشته مذاکراتشان با ایران نیز به آن اعتراف کردند و هیأت ایرانی نیز آن را خط قرمز ایران دانسته است. هر سخنی که مغایر با این حق قانونی ایران بر زبان مقامات آمریکائی جاری شده باشد، همانگونه که از استیو ویتکاف در مصاحبه‌اش با یک رسانه افراطی نقل شده، سخنی گزاف و غیرقابل قبول است و می‌توان آن را نوعی تلاش مقامات آمریکائی برای تأمین مصارف داخلی در کشور خودشان دانست.
بزرگ‌نمائی این سخنان در داخل ایران توسط کاسبان تحریم نیز مشخص است که چه هدفی را دنبال می‌کند و دور چهارم مذاکرات که دیروز انجام شد نیز نشان داد که آن موضعگیری مصرف داخلی داشته است.
طرح اعتمادسازی طرف ایرانی مذاکره که قبل از شروع دور چهارم به طرف آمریکائی منتقل شده و براساس آن، ایران به آمریکا اطمینان و تضمین داده که غنی‌سازی برای مصارف غیرنظامی هرگز به کشانده شدن به سوی تولید سلاح اتمی منجر نخواهد شد نیز ابتکار خوبی از ناحیه هیأت ایرانی برای اینست که هیأت آمریکائی بتواند پاسخ مخالفین داخلی خود آمریکا را بدهد.
از نظر ایران نیز این اعتمادسازی چیز تازه‌ای نیست، زیرا مسئولان ایرانی همواره بر این نکته تأکید کرده‌اند که غنی‌سازی را صرفاً برای مصارف غیرنظامی می‌خواهند و با تولید سلاح اتمی مخالفند کمااینکه غنی‌سازی نیز به عنوان حقوق ملت ایران بهیچوجه قابل اغماض نیست.
آنچه در آشفته بازار اظهارات ضد و نقیض مقامات آمریکائی باید مورد توجه مردم ایران به ویژه اصحاب رسانه، فعالان سیاسی، صاحبنظران و ناظران باشد اینست که اجازه ندهند این تناقضات موجب سوء‌استفاده کاسبان تحریم قرار گیرد.
در شرایط حساس کنونی همه باید از هیأت مذاکره‌کننده ایرانی حمایت کنند و با تأکید بر حق قانونی غنی‌سازی ایران برای مصارف غیرنظامی، مذاکره را در جهت تحقق منافع ملی کشورمان تقویت نمایند. در این شرایط که منافع ملی ایران مطرح است، مخالفان مذاکره نیز اگر منافع کشور و ملت را بر منافع خود ترجیح بدهند سود خواهند برد. لازم است تمام فعالان سیاسی بدون در نظر گرفتن اختلافات از مواضع برحق ایران در مذاکرات حمایت کنند و به مقامات دولت آمریکا بفهمانند که با ایرانِ یکپارچه و متحد مواجه هستند و چاره‌ای غیر از تن دادن به حقوق قانونی ملت ایران ندارد.
