تبریزما – عقیقی: چند روزیست شعله‌های آتش جنگ در قره‌باغ زبانه کشیده و دولت آذربایجان بعد از ۳۰ سال به این نتیجه رسیده که نمی‌توان با امید بستن به سازمان‌های بین‌المللی سرزمین‌های اشغالی را پس بگیرد در حالی که تعرضات و آتش‌بازی و اقدامات تحریک آمیز ارامنه در قره‌باغ و هفت شهرستان اشغالی اطراف آن خبر از لاینحل بودن قضیه می‌داد، رشد اسلامگرایی در آذربایجان در این سال‌ها مشهود شده و فشارها وانتقادات فراوانی به دولت برای آزادسازی قره‌باغ با آمادگی مبارزان شیعی برای جهاد وارد شده است و به نظر می‌رسد استقلال جمهوری آذربایجان و آزادی‌های نسبی به تبع آن ، توانسته نسلی متفاوت از نسل تربیت شده تحت نظر رژیم کمونیستی تربیت کند و نسل جدید به هویت و دین اجداد خود رغبتی روزافزون نشان می‌دهند
حمله ماه گذشته ارمنستان به منطقه تووز هم رگ‌های غیرت مردم مسلمان این کشور را متورم کرده است ودولت آذربایجان را براین داشت که برای کاستن فشار اسلامگراها که می‌تواند دودمان دولتش را برباد دهد تدابیری را همراه متحدانش یعنی ترکیه و اسرائیل بیندیشد خرید سلاح و تجهیزات از اسرائیل و روانه نمودن تروریست‌های اجاره ای اردوغان از سوریه در این راستا می‌باشد که در صورت پیروزی در این جنگ آن را مرهون کمک اسرائیل و ترکیه تلقی نموده و امتیازات ویژه ای رابه این دو کشور اعطا نمایند و حضور غیورمردان اسلامگرای این کشور را کم‌رنگ خواهد کرد.
امادر این مدت ازطرف دولت تدبیر هیچ اقدام و بیانیه قابل قبولی انجام نشده است علیرغم اینکه رهبر معظم انقلاب قره‌باغ اشغالی را متعلق به اسلام نام برده متاسفانه عدم همراهی دولت باعث به میدان آمدن ائمه‌جمعه و نمایندگان ولی فقیه در شمال غرب گردید ولی باز هم آبی از طرف دولت گرم نشد. البته از رئیس جمهور که مدرک دکترایش از انگلستان و وزیرخارجه‌اش تربیت شده آمریکاست، خیلی نباید انتظار کمک به مسلمانان کشورهای همسایه داشت چون در اداره کشور هم مانده‌اند اینان چشم گوش‌شان به کشورهای غربی می‌باشد تا موضع‌گیری نمایند. اینان همان اشتباهی را می‌کنند که در جنگ اول قره‌باغ دولت هاشمی مرتکب شد. در آندوره هشدار جدی به ارمنستان و ورود آشکار به قضیه قره‌باغ و تکمیل محاصره ارمنستان کافی بود تا ارامنه متجاوز را سر جای خود بنشانند اشتباهی که در دولت‌های بعدی هم تکرار شد و آرمان‌های انقلاب که حمایت از مسلمانان و مظلومان می‌باشد با توهم به خطر افتادن امنیت ملی کنار گذاشته شد و اگر اهتمام جدی به حل مناقشه قره‌باغ در سیاست خارجی ما وجود داشت الان کشورهای رقیب و دشمن، ترکیه و اسرائیل این‌قدر در آذربایجان جولان نمی‌دادند. چه اتفاقی باید رخ دهد که مسئولان ما متوجه اهمیت حوادث این روزها شوند آیا بهانه‌ای بهتر از فرود آمدن ده‌ها موشک وخمپاره در روستاهای مرزی کشورمان و حضور تروریست‌های سوری در نزدیکی مرزهای‌مان و حضور روزافزون اسرائیل در آذربایجان لازم هست تا برای امنیت ملی خودمان وارد سرزمین‌های شمالی شویم و شهرهای خود را از برد آتش توپخانه و تروریست‌ها دور نگه داریم همان کاری که ترکیه در شمال سوریه کرده است. اگر دولت که به وظیفه خود عمل نمی‌کند وظیفه ارتش سپاه و ستاد کل نیروهای مسلح در خصوص امنیت در مرزهای‌مان چه می‌شود یا نمایندگان مجلس چرا دولت را مجاب نمی‌کنند؟ و همانند دولت در موضع انفعال بی‌طرفی گرفتار شده‌اند، انگار شناخت مظلوم و متجاوز تابحال برایشان میسر نگشته، اینها انتظاراتی هست که منتظریم بعد از بازدید اخیر سردار پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه اقدامات عملی از مسلمانان آنسوی ارس و امنیت مرزهای‌مان صورت گیرد و یکبار دیگر اقتدار خود را به دشمنان کشور نشان دهیم. و خود را در قلوب مردم مسلمان آذربایجان بیشتر جا دهیم و حامیان خود را در آنسوی ارس مایوس ننماییم. که این از اهداف اصلی اسرائیل و ترکیه در آذربایجان می‌باشد. شاید هم اینان در پی انتقام شکست شان در سوریه را می‌خواهند در آذربایجان جبران می‌کنند. لذا اگر از اقدام لازم ناتوان هستید راه را برای حضور داوطلبانه پیش‌کسوتان دفاع مقدس و جوانان پرشور کشورمان برای مبارزه با اشغال گران را فراهم نمایند.
تداوم بی‌طرفی در جنگ قره‌باغ قطعا در آینده با در نظر گرفتن همه جوانب برای ایران خسارت بار خواهد بود. زمان آن رسیده تا سیاست خارجی از لاک انفعال و بی‌طرفی خارج شده و خانه دوم خود را بیشتر از این دو دستی تقدیم رقبا و دشمنان ننماید.
بی‌طرفی در جنگی که مظلوم و متجاوز در آن اظهر من الشمس است با اهداف متعالی انقلاب و آرمانهایمان متناقض است و در پایان خطاب به دولتمردان؛ اگر در عرصه سیاست خارجی ژاپن اسلامی نشدید حداقل همانند افغانستان عمل کنید.