فارس من | حریم پیاده‌روها در تبریز معنا ندارد/ له شدن پیاده‌روهای تبریز زیرپای مالکان
حقوق شهروندی یکی از موضوعات مهم جامعه‌شناسی شهری است. چگونگی این رابطه بستگی به متغیرهای گوناگونی از جمله بنیان‌های اجتماعی، آگاهی شهروندی، مشارکت،عملکرد و رضایت شهروندی دارد. توسعه پایدار شهری به معنای تحقق یافتن آرزوها و برآورده ساختن نیازهای اساسی تمامی اقشار جامعه می‌باشد اما وجود برخی موانع در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی و بسیاری از فضاهای شهری به ویژه معابر عمومی و پیاده‌روها را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد اعم از کودک و پیر و جوان و سالم و معلول نموده است. براساس بندهایی از کتاب مجموعه قوانین و مقررات شهرداری ها، اراضی، کوچه‌ها، میدان‌ها، خیابان‌ها و معابر عمومی واقع در محدوده هر شهر، ملک عمومی محسوب شده و تعرض در این معابر، تخلف تلقی می‌شود و باید شهرداری‌ها با متخلفان برخورد کنند. همه می‌دانیم که فضای پیاده‌روها متعلق به عموم شهروندان است و براساس قانون تجاوز به حریم آنها تخلف محسوب می‌شود اما با این وجود بسیاری از افراد بستگی به نوع فعالیت‌شان به حریم آن تجاوز می‌کنند و حتی بعضاً پا را فراتر نهاده پیاده‌روها را ملک شخصی خود به حساب آورده و هیچ حقی را برای شهروندان قائل نیستند و با ایجاد موانعی چون گذاشتن برخی وسایل کسب و کار جلوی مغازه یا ایجاد پله یا شیب‌دار کردن پیاده‌روهای مقابل منازل خود، برای عبور و مرور راحت اتومبیل‌شان به صورت آشکار به نقض حقوق شهروندی اقدام می‌کنند و متاسفانه هیچ نهاد یا ارگانی هم به صورت جدی به این مسئله ورود نمی‌کند و ما هر روز شاهد رشد قارچ‌گونه چنین مشکلاتی برای عابران پیاده شهرمان هستیم. کلانشهر تبریز به دلیل وضعیت توپوگرافی و اقلیمی خود یکی از شهرهایی است که پستی و بلندی‌های فراوانی در دل خیابان‌ها و کوچه های خود جای داده و همین بهانه باعث شده اکثر مهندسان و مجریان بدون درنظر گرفتن این شرایط به بروز مشکلات عابرین پیاده بیشتر دامن بزنند. در این رابطه یکی از شهروندان تبریزی از کوی گلشهر ضمن گذاشتن پیام به “فارس من” نسبت به درج مشکل ایجاد شده توسط یکی از همسایگان و حذف پیاده‌رو پرداخته و خبرنگار جهت رسیدگی به این مشکل سراغ مسوولان مربوطه رفته و موضوع را به اطلاع مسوولان مربوطه رسانده است که در ادامه می‌خوانید. البته مسوولان (بابایی اقدم، قربانیان، اسحقی) در ابتدا به پاس‌کاری موضوع به یکدیگر پرداختند تا در نهایت قرعه به نام محمد عزتی معاون شهرسازی شهرداری تبریز افتاد. عزتی معاون شهرسازی شهرداری تبریز گفت: عدم در نظر گرفتن وضعیت موجود کد قطعات و ضعف نظارت در اجرا توسط عوامل فنی، مجری و … مهمترین عوامل ایجاد اختلاف ارتفاع در پیاده‌روهای شهری است. وی افزود: متاسفانه بیشتر این مشکلات در ساختمان‌های با طبقات بیشتر که پارکینگ در زیرزمین تامین می‌شود، اتفاق می‌افتد البته این مواقع می‌توان شیب‌ها را در طراحی معماری لحاظ کرد یا به حداقل رساند اما علیرغم هزینه‌هایی که مالکان می‌پردازند چون حضور مهندسان ناظر و به خصوص مجریان در جریان ساخت و ساز خیلی کمرنگ است و یا در طراحی ساختمان کدهای بیرون قطعه نادیده گرفته می‌شود لذا در اجرا سطح تمام شده بعضا شیب‌دار می‌شود و این امر به ناچار به ایجاد پله یا شیب‌دار شدن معبر عابرپیاده منجر می‌شود. معاون شهرسازی شهرداری تبریز ادامه داد: البته این مشکل در چند سال اخیر نسبت به سال‌های گذشته به مراتب کمتر شده و مهندسان معمار و ناظران ملزم به در نظر گرفتن کد بیرونی ساختمان هستند چراکه در غیر این صورت مهندسان به شورای انتظامی معرفی می‌شوند. مگر در شرایط خاص چون شیب‌دار بودن کوچه‌ها در نقشه‌های تفکیکی که به اجبار پیاده‌روها نیز شیب‌دار شده یا پله می‌خورند. عزتی تصریح کرد: طبق آمار سالانه بیش از دو هزار پروانه ساختمانی در مناطق مختلف شهرداری تبریز صادر می‌شود که به دلیل شرایط توپوگرافی شهرحدود ۱۰ الی ۲۰ درصد آنها مشمول موارد گذرهای شیب‌دار می‌شوند و بعضا به دلیل عدم رعایت کدهای نقشه و طرح موضوع در ماده صد در گیر و دارهای اداری می‌افتند و پایانکار دریافت نمی‌نمایند. وی در پاسخ به این سوال که در صورت شکایت از جانب همسایگان مبنی بر تجاوز به معبر چه کسانی مسوول هستند، گفت: شهرداری‌های مناطق موظف به برخورد قانونی با خاطی هستند. در چنین مواردی با اعلام مهندس مجری و ناظر و یا بازدید عوامل شهرداری، دستور توقف عملیات ساختمانی صادر شده و موضوع به دلیل تغییر در مفاد نقشه و پروانه و عدم رعایت اصول فنی به کمیسیون ماده صد ارجاع می‌گردد. این مسوول شهرداری ادامه داد: البته با توجه به وضعیت توپوگرافی تبریز و شیب‌دار بودن بسیاری از مناطق این کلانشهر چون زعفرانیه ، باغمیشه، ویلاشهر، ولیعصر و … و نیز تفکیک عمدتا تک واحدی قطعات در سال‌های گذشته باعث شده الزاما برخی پیاده‌روها پله‌ای و یا شیب‌دار ایجاد شوند اما باز در صورت در نظر گرفتن کد بیرون توسط طراحان این شیب‌ها می‌توانند به حداقل کاهش یابند. این در حالی است که علی طوماری رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان نظر دیگری در این خصوص دارد.وی معتقد است هرگونه نظارت بر تخلف در فضای بیرون ساختمان برعهده استانداری و شهرداری و اعضای شوراست و سازمان نظام مهندسی فقط حق رسیدگی و نظارت بر فضای داخلی ساختمان را برعهده دارد نه بیرون ساختمان. براساس این گزارش در سامانه فارس من مخاطبان موضوعی با عنوان تجاوز به حقوق عابران پیاده را جدی بگیرند ثبت کرده و خواهان رسیدگی به ان شدند. آنها عنوان کردند که پیاده‌روی مردم اعم از کودک و پیر و جوان توسط مالکان واحدهای ساختمانی اختلاس شده‌اند به طوریکه از پیاده‌رو برای ورودیه بسیار شیب‌دار پارکینگ غیرقانونی خود استفاده می‌شود و مردم بی‌گناه باید جهت ادامه مسیر یا وارد حریم خیابان شوند و یا مسیر شیب‌دار پیاده‌رو را با چندین پله بالا پایین کنند. نمونه بسیار بارز آن ، شهرداری منطقه ۲ تبریز ، منطقه کوی گلشهر، خیابان گل‌ها و میدان شقایق هستند که عمق شیب ایجاد شده برای پارکینگ در حریم پیاده‌رو بیش از یک متر است. انتهای پیام/۶۰۰۰۱/
ثبت دیدگاه