خط به خط با تراکتور لیکنز/ این تیم مدعی قهرمانی است

تبریز ما-جهانبخش احمدیان. تراکتور در نیم فصل دوم مسابقات لیگ برتر فوتبال کشور، با ارائه بازیهای سنجیده و قابل قبول و بازیخوانی مناسب حداکثر امتیازات ممکن را کسب کند. البته این تیم می توانست ۱۰۰ در ۱۰۰ امتیازات این ۵ بازی را کسب کرده و در رده نخست یا دوم جدول مسابقات بایستد که ناداوری و دست کم گرفتن دو بازی بیرون از خانه، موجب از دست رفتن ۴ امتیاز شد.
تغییر محسوس در نوع بازی خطوط مختلف تیمی در حال حاضر، در مقایسه با مدت زمان مشابه در نیم فصل اول، به خوبی به چشم می خورد.
در خط دروازه محسن فروزان که نیم فصل اول مسابقات را خوب پشت سر گذاشته بود و به جز یکی دو اشتباه، عملکرد خوبی داشت، هنوز هم نفر اول این پست در تراکتور است. اگرچه در نیم فصل اول او رقیب جدی روی نیمکت نداشت، ولی در حال حاضر سایه محمدرضا اخباری روی سر او سنگینی می کند و همین امر موجب بالا رفتن انگیزه های این بازیکن شده است. فروزان در نیم فصل دوم تنها یک بار دروازه خود را باز شده دید و آن هم در چمن مصنوعی و مقابل نساجی مازندران بود.
خط دفاع تراکتور که اوایل فصل تغییرات زیادی در خود می دید و عملکرد ضعیفی از خود بر جای گذاشته بود، با جذب نفرات جدیدی همچون حاج صفی ، سلیمی و موسوی بهبود چشمگیری یافته است به طوری که کمترین اشتباه را در این ۵ بازی داشتند. حضور بازیکنی مثل احسان حاج صفی و ایمان سلیمی در کنار محمد طیبی و دانیال اسماعیلی فر، خیال تراکتوری ها را در این خط راحت کرده است.
کهکشانی ترین خط تراکتور در این فصل خط هافبک این تیم است، جایی که دو کاپیتان ملی پوش تیم همراه با ریزنقش ژاپنی نقش مهمی در تغذیه مهاجمین دارند. نیم فصل اول فقدان یک هافبک دفاعی قهار در ترکیب تراکتور، خیلی به چشم می آمد و به نوعی پاشنه آشیل تیم، هافبک دفاعی غیر تخصصی و ناکارآمد بود که با حضور اکبر ایمانی، حلقه مفقوده بین دفاع و هافیک های هجومی تیم تکمیل شد. ایمانی خوب پرس میکند، قدرت تخریبی بالایی دارد، به طوری که مهدی کیانی را در دیدار با سپاهان از جریان بازی خارج ساخت، و مهمتر اینکه پاسهای دقیق و بلند این بازیکن، می تواند آنتونی استوکس فرصت طلب را صاحب موقعیت کند.
حضور بازیکن میدان دیده ای چون مسعود شجاعی در ترکیب تیم، علاوه بر انتقال تجربیات خود، موجب دلگرمی دیگر بازیکنان می شود. به نوعی مربی درون زمین تراکتور مسعود شجاعی است که اگر کمی از فانتزی بازی خود کاسته و در خدمت تیم باشد، مطمئنا هنوز هم بهترین هافبک ایران است.
اما در خط حمله، تراکتور از بازیکن بزرگی بهره می گیرد که دیگر همه تیم های او را شناخته اند. آنتونی استوکس، مهاجم ایرلندی تراکتور که پس از حاشیه های پایان نیم فصل اول، دوباره در ترکیب تراکتور قرار گرفته است، هنوز موفق به گلزنی در جریان بازی نشده است و تنها یک بار از روی نقطه پنالتی موفق به گشودن دروازه سپاهان شده است. البته دلیل اصلی گل نزدن استوکس هم بر می گردد که ترس حریفان و یارگیری نفر به نفری که با او دارند. در بازی با استقلال، ۳ مدافع حریف با او حرکت کردند تا فضا برای گلزنی اشکان دژاگه باز شود. در بازی با سپاهان نیز قلعه نوئی دو مدافع خود را مأمور مهار استوکس کرده بود، ولی فرصت طلبی او باعث شد تا یک پنالتی از حریف بگیرد.
با اضافه شدن احتمالی لی اروین به عنوان تمام کننده، مطمئنا گره کور عدم گلزنی استوکس نیز باز خواهد شد.
تراکتور در وضعیت فعلی و با همین نوع بازی می تواند به عنوان یکی از مدعیان جدی قهرمانی لیگ هجدهم مطرح باشد. تیمی که علاوه بر بازیکنان کهکشانی خود، هوادارانی دارد که در سرما و گرما، دور و نزدیک، همیار تیم هستند.