بوی بهبود ز اوضاع تبریز می‌شنوم!

[ad_1]

بیش از ۱۰۰ روزی می‌شود که کلان‌شهر تبریز، پنجاه و ششمین شهردار خود را شناخته است و شاید بتوان گفت که در این مدت اتفاقات پیش رو در نظر باشد که هنوز فاصله داریم اما می‌توان طلیعه‌هایی از بهبود برخی از مشکلات دیرپا در تبریز را در این چند ماه مشاهده کرد.

بیش از ۱۰۰ روزی می‌شود که کلان‌شهر تبریز پس از ۴ سال تکیه صادق نجفی بر کرسی بلدیه تبریز، پنجاه و ششمین شهردار خود را شناخته است.

شهرداری مردمی، که در کوران رقایت های شورای شهر تبریز، توانست با یک رأی بیشتر، بر گزینه شهردار سیاسی اصلاح‌طلبان حزبی پیروز شده و با جلب نظر ۵ نفر مستقل و دو نفر از اصلاح‌طلبان میانه‌رو شورای شهر، شهردار تبریز شود.

جلوس شهین باهر بر کرسی سابق در شورای شهر به‌عنوان شهردار، اما به این آسانی نبود و با زیر میز زدن انتخاب قانونی وی توسط اعضای شکست‌خورده در انتخاب شهردار و عدم امضای صورت‌جلسه، تنشی یک ماهه آغاز شد که درنهایت با فشار افکار عمومی و تمکین شورانشینان به دموکراسی و انتخاب قانونی، ایرج شهین باهر نیمه آبان ماه، حکم رسمی خود را تحویل گرفت و شهردار تبریز شد.

شهردار نوپا؛ چالش‌های دیرپا!
شاید کمی زود باشد که به‌مانند سنت سیاسی در آمریکا که در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی به ایران نیز منتقل شد، در ۱۰۰ روز نخست به قضاوت در رابطه با عملکرد ایرج شهین باهر بپردازیم، اما بی شک می تواند شمایی کلی از روند حرکتی او را به ما نشان دهد.

پیش‌تر، گزارشی با عنوان «شهردار نوپا؛ چالش‌های دیرپا!» به بررسی چالش‌های مدیریتی شهردار جدید پرداختیم و نوشتیم که «تبریز، این روزها از مشکلات عدیده‌ای رنج می‌برد که حل آن‌ها نیازمند عزم همگانی و مدیریت جهادی است.»

شاید بتوان گفت که در ۱۰۰ روز  اتفاق چندانی برای حل این معضلات رخ نداده باشد، اما می‌توان طلیعه‌هایی از بهبود برخی از مشکلات دیرپا در تبریز را در این چند ماه مشاهده کرد.

حلوای تلخ تبریز ۲۰۱۸!
اگر از حلوای تلخ تبریز ۲۰۱۸ سخنی نگوییم بهتر است، چراکه این تراژدی با شاهکار مدیریت کشوری، استانی و شهری به چنان سطحی تنزل یافته است که بودجه آن به یکباره حدود ۸۰  برابر کاهش یافت و به ۱۰ میلیارد رسید و در نهایت پس از فشار افکار عمومی در رقم ۵۰ میلیارد تومان توقف کرد.

شهرداری تبریز نیز  که در رابطه با تبریز ۲۰۱۸ به مرغ عزا و عروسی تبدیل شده است، اقداماتی خدماتی همچون «گوزل تبریزیم» را در سطح شهر برای زیباسازی محیط و مبلمان شهری انجام داده که البته با توجه به تحقق ۳۵ درصدی بودجه عمرانی، نمی توان انتظاری بیش از این از شهرداری تبریز داشت.

امیدی برای حل یک معضل ریشه‌دار…
از دیگر مشکلات ساختاری عدیده‌ای که امیدی پرفروغی برای حل مشکل آن دیده می‌شود، حاشیه‌نشینی تبریز است که در این رابطه شرکت ترکیه‌ای به نام «کوزو» اعلام آمادگی کرده است که قرار است در کنار درجاسازی واحدهای حاشیه‌نشین و مقاوم‌سازی آنان، ضمن قرارداد با این شرکت، در گام اول برای احداث آپارتمان‌های جدیدالاحداث در مناطق حاشیه‌نشین همت‌آباد، چوخورللار و یا خلیل‌آباد، قراردادی ۱۳-۱۴ ماهه برای احداث یک هزار واحد منعقد شود که در صورت توسعه این پروژه در ۴ سال آینده، می‌توان به آینده حل معضل حاشیه‌نشینی تبریز امیدوار بود.

همچنین قرار است به‌صورت گسترده در راستای فرهنگ‌سازی آموزش شهروندی، این گفتمان در مدارس شهری تبریز آموزش داده شود، اما این‌ها اقدامات کوچکی هستند که در یک پازل بزرگ‌تر نیازمند یک طرح کلی هستند.

لزوم برساخت شهر اسلامی…
در کنار سیاست توسعه انسان‌محور شهردار تبریز، طرح و مسیر حرکت شهردار جدید تبریز در سال‌های آینده، باید توجه جدی به کم کردن فاصله خدمت‌رسانی میان مناطق برخوردار و کم برخوردار شهر، شکل‌دهی با پیکره و نمای بیرونی ساختمان ها بر اساس الگوی ایرانی-اسلامی، اصلاح ساختارهای درون شهرداری، توجه به کسب درآمدهای پایدار شهری، آلودگی محیط‌زیست شهروندان و در یک کلام حرکت در مسیر منویات رهبر معظم انقلاب در ساخت یک شهر اسلامی است.

شهری اسلامی که دارای ۵ ویژگی عمده است و جز با مدیریت جهادی که در شهردار جدید نیز دیده می‌شود، تحقق نخواهد یافت؛ عدالت در تقسیم خدمات شهری، تأمین آرامش روحی و امنیت معنوی، ظهور و اعتلای مظاهر اسلامی و انقلابی، عمران و آبادی و زیبایی، حفظ طبیعت و صفای معنوی.

تبریز بیدار

[ad_2]