پنجشنبه, ۶ شهریور ۱۴۰۴ /
به گزارش تبریز ما، آرزو اولاش، متخصص حفاظت از میراث فرهنگی و تاریخ‌نگار ترک، توانست پس از سال‌ها کاوش، باغ‌های غرق‌شده، آبراه‌ها، آب‌انبارها، چاه‌ها، چشمه‌های مقدس، فواره‌های زیرزمینی، استخرهای مخصوص اطفای حریق و بقایای معماری باستان‌شناسی را در زیر شبه‌جزیره تاریخی کشف و ثبت کند. در طول تاریخ، داستان‌های بسیاری درباره وجود این شهرآبی زیرزمینی […]
به گزارش تبریز ما، آرزو اولاش، متخصص حفاظت از میراث فرهنگی و تاریخ‌نگار ترک، توانست پس از سال‌ها کاوش، باغ‌های غرق‌شده، آبراه‌ها، آب‌انبارها، چاه‌ها، چشمه‌های مقدس، فواره‌های زیرزمینی، استخرهای مخصوص اطفای حریق و بقایای معماری باستان‌شناسی را در زیر شبه‌جزیره تاریخی کشف و ثبت کند. در طول تاریخ، داستان‌های بسیاری درباره وجود این شهرآبی زیرزمینی وجود داشته که آرزو اولاش برای تمام این نقل قول‌ها مستندات محکمی را ارائه کرده است. تونل‌های تاریخی که روزگاری به تأمین آب مورد نیاز کلان‌شهرها کمک می‌کردند، اکنون ویران شده و مملو از بقایای دوره‌های گذشته مانند قطعات استخوان، ضایعات کالا و شیشه هستند.
اولاش اکنون سه سال است که بر روی سازه‌های زیرزمینی استانبول کار می‌کند. او قبل از رفتن به درون این تونل‌های تاریک، تحقیقات گسترده‌ای در کتابخانه‌ها و بایگانی‌های تاریخی در مورد آنها انجام داده است. خانم اولاش می‌گوید: «با توجه به اسناد مربوط به دوران امپراطوری عثمانی، من ۲۸۵ سازه زیرزمینی را در شبه‌جزیره تاریخی بررسی کردم.»
اولاش خاطرنشان کرد که این پروژه در سطح خود برای اولین بار اجرا شده است. تصاویر موجود از مخازن آب در باغ‌های مسجد فاتح در مدرسه دریای سیاه، مسجد احمدیه، مسجد سلیمانیه و موزه باستان‌شناسی برای اولین بار است مشاهده و عکس‌براداری می‌شوند.
اولاش افزود: «این مخازن از نظر هنری و معماری، سازه‌های منحصربه‌فردی برای شهر هستند. این مخازن از زمان‌های بسیار قدیم برای تحویل، جیره‌بندی و توزیع آب در استانبول بسیار مهم بوده‌اند. همچنین یک افسانه در حافظه جمعی مردم ترکیه وجود دارد که هر تونل زیرزمینی در استانبول به ایاصوفیه منتهی می‌شود که متاسفانه من چنین چیزی را مشاهده نکرده‌ام.»
منبع خبر : http://tabrizeman.ir/?p=21516
