جمعه, ۲ خرداد ۱۴۰۴ /
فاجعه ی «خوجالی» سنگین ترین و وحشتناکترین قتل عامی است که در تاریخ بشر رخ داده است. این حادثه بخشی از نقشه ی پاکسازی قومی است که از سال ها پیش ارمنیان به کمک هواداران خود علیه مردم آذربایجان تدارک دیده بودند و نمونه ی بارزی از وحشیگری های ارامنه بود. این که در آن […]
فاجعه ی «خوجالی» سنگین ترین و وحشتناکترین قتل عامی است که در تاریخ بشر رخ داده است. این حادثه بخشی از نقشه ی پاکسازی قومی است که از سال ها پیش ارمنیان به کمک هواداران خود علیه مردم آذربایجان تدارک دیده بودند و نمونه ی بارزی از وحشیگری های ارامنه بود. این که در آن شب وحشتناک چه تعداد از انسان ها جان خود را از دست دادند به یک طرف، نکته ی مهم تر این حادثه ی دردناک این است که قتل عام به قدری فجیع و وحشیانه بوده است که در قاموس هیچ انسانی نمی گنجد.
در شب ۲۵ و بامداد ۲۶ فوریه سال ۱۹۹۲ (۶ و ۷ اسفند ماه ۱۳۷۰) ۶۱۳ تن از ساکنان خوجالی با توحش وصف ناپذیر به قتل رسیدند از جمله ۶۳ کودک، ۱۰۶ زن و ۷۰ سالمند، ۴۸۷ تن با زخم گلوله و یا ترکش زخمی گردیدند از جمله ۷۶ کودک و ۱۷۲۵ تن به اسارت افتادند. انسان های بیگناه زیادی که از ترس گلوله باران شدن به کوه، دشت و جنگل پناه برده بودند از جمله بچه ها، زنان و پیرمردان از فرط سرما یخ زده و خشک شدند.
«ریچاردز لاپایتیس»، روزنامه نگار مشهور لیتوانی، سردبیر روزنامه ی سیاسی اجتماعی مشهور «ستاره لادزیاو»، که از قضا شب حادثه در خوجالی حضور داشته است، شاهد زنده ی آن همه وحشیگری ها بوده و حوادث رخ داده را به رشته ی تحریر درآورده است. بر اساس نوشته های وی یک فیلم مستند به نام «آخرین گذرگاه» در سال ۲۰۱۵ به همت بنیاد حیدر علی اف تهیه شده و در کشورهای مختلفی در اقصی نقاط جهان نمایش داده شد و جنایتکاران را در معرض قضاوت افکار عمومی جهانیان قرار داده است.
منبع خبر: https://aztc.gov.az/az/posts/id:1060
این خبرنگار در مرکز ترجمه ی دولتی حضور یافته و مشاهدات خود را یک بار دیگر به صورت مستند بازگو کرده است. فیلم زیر بخشی از مصاحبه ی بلند ایشان است که در مرکز ترجمه ی کشوری انجام داده است.
