یکشنبه, ۲۴ فروردین ۱۴۰۴ /
قضاوت درباره اینکه در جنگ‌های غزه و لبنان چه کسی پیروز شد و چه کسی شکست خورد، باید در فضائی فراتر از این خوشحالی‌ها صورت بگیرد.
به گزارش تبریز ما (به نقل از عصر تبریز)، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: اینکه عده‌ای به صورت مطلق، برقراری آتش‌بس در غزه را شکست رژیم صهیونیستی و پیروزی حماس می‌دانند، با واقع‌نگری منطبق نیست. قضاوت صحیح اینست که گفته شود هر دو طرف متحمل خسارات زیادی شدند و هر دو طرف به صورت نسبی به بخشی از اهدافشان رسیدند و به بعضی از اهداف نیز نرسیدند.
با اینگونه نگاه کردن به جنگ غزه و برقراری آتش‌بس در آن، می‌توان به یک ارزیابی نسبی رسید که دستاوردهای مثبت غزه را بیشتر نشان می‌دهد ولی نمی‌توان نام آن را پیروزی مطلق گذاشت. میزان این دستاوردهای مثبت که مشخص‌کننده درجه پیروزی نسبی غزه است را با جمع‌بندی کامل آنچه از دست رفت و آنچه به دست آمد می‌توان در فرصت مناسب شناسائی کرد.
مواردی که باید در ارزیابی و جمع‌بندی جنگ ۴۶۰ روزه غزه مورد توجه قرار گیرند اینها هستند.
۱- انگیزه عملیات طوفان‌الاقصی چه بود و آیا این عملیات به اهداف خود رسید؟
۲- به بهای سنگینی که غزه در این جنگ پرداخت چگونه می‌توان نگاه کرد؟ ویرانی اکثر اماکن، شهادت ۴۶ هزار کودک و زن و مرد غیرنظامی، فقدان رهبران اصلی حماس و آینده مبهم سیاسی باریکه غزه آیا خسارت است یا دستاورد؟
۳- از بین نرفتن حماس علیرغم اصرار رژیم صهیونیستی و حامیانش بر نابود ساختن آن به عنوان اصلی‌ترین هدف جنگ غزه، نقطه قوت مهمی برای مقاومت است که نهضت فلسطین را وارد مرحله جدیدی از حیات مبارزاتی کرده است. این دستاورد بزرگ چه تأثیری در معادلات منطقه و آینده فلسطین خواهد داشت؟
۴- از ایستادگی قهرمانانه حماس مهم‌تر، مقاومت مردم غزه در برابر بی‌سابقه‌ترین و طولانی‌ترین جنایات رژیم صهیونیستی است. این مردم در برابر قتل و غارت و بی‌خانمانی و گرسنگی و انواع فشارها که صهیونیست‌ها بر آنها وارد کردند حاضر نشدند دست از حمایت خود از حماس بردارند. صهیونیست‌ها حتی از گرسنگی دادن به مردم شهید داده و بی‌خانمان غزه برای ناراضی ساختن آنها و وادار کردنشان به موضعگیری علیه حماس استفاده کردند ولی نه‌تنها موفق نشدند بلکه حماس جایگاه قوی‌تری پیدا کرد.
۵- رژیم صهیونیستی علیرغم تبلیغات گسترده‌ای که به کمک ابزارهای رسانه‌ای خود در سطح جهان برای مظلوم‌نمائی خود کرد، بشدت در افکار عمومی بین‌المللی منفور شد. ملت‌ها و حتی تعدادی از دولت‌ها علیه این رژیم موضع گرفتند و آن را منزوی کردند.
۶- دادگاه کیفری بین‌المللی، حکم بازداشت سران رژیم صهیونیستی را به جرم نسل‌کشی و جنایات جنگی صادر کرد و دولت‌ها برای بازداشت آنها اعلام آمادگی کردند. این، واقعه مهمی است که در سطح بین‌المللی علیه رژیم صهیونیستی رخ داده است.
۷- سران رژیم‌های عربی در برابر اینهمه جنایت صهیونیست‌ها در غزه، هیچ واکنشی نشان ندادند و بزرگ‌ترین ننگ تاریخ را برای خودشان خریدند. آنها اکنون در میان ملت‌های خود بیش از هر زمان دیگری منفورند و باید در انتظار پس‌لرزه‌های وقایع غزه باشند.
۸- دولت‌های حامی رژیم صهیونیستی به ویژه آمریکا و چند دولت اروپائی، نشان دادند منتخبان واقعی ملت‌های خود نیستند و با مردم کشورهای خود فاصله فکری زیادی دارند. مردم کشورهای غربی در تمام ۴۶۰ روز جنگ غزه از مردم غزه حمایت و از جنایات رژیم صهیونیستی ابراز تنفر کردند ولی دولت‌هایشان با صهیونیست‌ها همدستی کردند.
۹- در جهان اسلام، حمایت بی‌دریغ شیعیان از مردم غزه و فداکاری‌هائی که در این راه کردند، تحول بزرگی در روحیه و تفکر ملت‌های عرب و سایر ملت‌های اهل سنت به وجود آورده است. این تحول بقدری گسترده و عمیق است که شاید با سال‌ها تحقیق و نوشتن ده‌ها کتاب بتوان بخش‌هائی از آن را در تاریخ ثبت کرد.
۱۰- ثبت کردن زندگی، مبارزات و چگونگی شهادت فرماندهان و پیشگامان جبهه مقاومت از غزه تا یمن و از لبنان تا عراق و ایران، کار بزرگی است که مشخص کردن خسارت واقعی از دست دادن آنان می‌تواند به جمع‌بندی ابعاد جنگ غزه کمک نماید و به واقع‌نگری درباره آتش‌بس غزه منجر شود.
