پنجشنبه, ۲۲ آذر ۱۴۰۳ /
تبریز ما (به نقل از عصر تبریز) – جهانبخش احمدیان: انتخاب سرمربی برای تراکتور یکی از پیچیده ترین علمیات های غیرممکنی است که مدیران تیم اوایل هر فصل با آن روبرو می شوند. عملیاتی کاملا محرمانه و به دور از چشم هوادار و کارشناس فوتبال که پس از مدتی به زعم خودشان با موفقیت پشت […]
تبریز ما (به نقل از عصر تبریز) – جهانبخش احمدیان: انتخاب سرمربی برای تراکتور یکی از پیچیده ترین علمیات های غیرممکنی است که مدیران تیم اوایل هر فصل با آن روبرو می شوند. عملیاتی کاملا محرمانه و به دور از چشم هوادار و کارشناس فوتبال که پس از مدتی به زعم خودشان با موفقیت پشت سر می گذارند. نمونه عینی آن، جان توشاک ولزی و جرج لیکنز بلژیکی بود که ۶ ماه دوام نیاوردند.
امسال نیز طبق همین اصل نانوشته و نامحرم دانستن هوادار، این عملیات شروع شده و نهایتا به مصطفی دنیزلی ترکیه ای ختم شد. مربی نام آشنا در فوتبال ترکیه و البته ایران که در لیگ برتر ما هیچ موفقیتی به دست نیاورده بود.
انتخاب دنیزلی به عنوان سرمربی فصل آینده تراکتور، واکنش هایی را در فضای مجازی و بین هواداران تراکتور از یک سو، و فوتبالی های ترکیه از سوی دیگر به همراه داشت. در تبریز و آذربایجان، اکثر هواداران واکنش مثبتی به این انتخاب داشتند؛ و البته بودند افرادی که مخالف این انتخاب به دلیل کهولت سن و عدم موفقیت در سالهای اخیر را، دلیلی بر انتخاب اشتباه می دانستند.
او فصل گذشته در باشگاه قاسم پاشای ترکیه، تا راهیابی به لیگ اروپا راه چندانی نداشت و اگر ستاره و آقای گل تیم خود را در اختیار گالاتاسرای نمی گذاشت، سهمیه حضور در لیگ اروپا را به دست می آورد.
شاید مهمترین دلیل هواداران تراکتور در استقبال از سرمربی ترک و مقبولیت عمومی به وی، دیسیپلین حاکم بر تیم های تحت هدایت این مربی و سیستم بازی هجومی وی باشد. دنیزلی در سالهایی که در پاس و پرسپولیس مربی بود، هیچ گونه بی نظمی را بر نتابیده و حتی ستاره های این تیم را به دلیل بی انضباطی کنار گذاشت. کسانی مثل خداد عزیزی، کریم باقری، که کمتر مربی ریسک کنار گذاشتن آنها را دارد. از این رو جای خوشحالی دارد که شاهد رژه برخی از بازیکنان روی اعصاب تماشاگر نخواهیم بود.
سبک بازی هجومی و تماشاگرپسند و آشنایی کامل با لیگ برتر فوتبال ایران و تمامی فوت و فن های داخل و بیرون زمین، از دیگر نکات مثبت مصطفی دنیزلی است. همتراز با تونی اولیویرا و سیستم هجومی او که یادآور بازی های درخشان تراختور با تونی خواهد بود.
اما واکنش های کاربران ترکیه ای به خبر پیوستن دنیزلی به تراکتورسازی نیز در نوع خوب جالب بود. آنها با عبارت «گئچمیش اولسون» از این انتقال فوتبالی یاد کرده اند. عبارتی که بیشتر برای افراد گرفتار بیماری یا مشکل به کار می رود.
اگر این واکنش ها به انتخاب دنیزلی را کل کل فوتبالی ترکیه ای ها با این سرمربی بدانیم، بایستی قبول کنیم که شرایط لیگ برتر فوتبال ایران با لیگ فوتبال ترکیه، کاملا متفاوت است و آنها حرفه ای تر از ما هستند. آنجا حرف اول و آخر را در زمین مسابقه می زنند و اینجا، داور، فدراسیون و… حق آب و گل برای خود قائلند.
نحوه انتخاب این سرمربی که طبق همان اصول مخفی کاری انجام گرفته و کوچکترین اطلاعاتی هم درباره قرارداد وی منتشر نشده است، مورد نقد ما است؛ و گرنه خود دنیزلی مربی کوچکی نیست و بهانه های بنی اسرائیلی در مذمّت این انتخاب، عاقلانه نیست.
مربی پرافتخار فوتبال ترکیه با دیسیپلین خاص و منحصر به فرد و سیستمی سرتاسر هجومی و تماشاگرپسند، و مقبولیت عمومی در تبریز و فوتبال ایران، انتخاب خوبی از سوی مدیران باشگاه بود.
