آذربایجان در معرض تهدید خشکسالی

ــ  آذربایجان در معرض تهدید خشکسالی
ــ  سیل ویرانگری که می توانست به یک فرصت تبدیل شود نه تهدید
ــ  مسئله آب یک مشکل حاد نیست که نتوان حلش کرد

از قدیم گفته اند حادثه خبر نمی کند. حادثه هم که آمد با خود خبر خوش نمی آورد غم، اندوه، ویرانی و تلخی سوغات حادثه است. البته می توان جلوی برخی از این حوادث را گرفت یا به اصطلاح علاج واقعه قبل از وقوع کرد.
سیل هم که به آذربایجان آمد خبرنداد، آمد و به کوچک و بزرگ، پیر و جوان رحم نکرد. سیل ویرانگری که می توانست موجب شادی شود غم و اندوه به بار آورد و ملتی را عزادار کرد.
در این ارتباط با آقای دکتر سیامک هاشمی کارشناس مسایل اب گفتگویی انجام داده ایم که از نظرتان می گذرد:
اقای دکتر هاشمی با اشاره به بازدید خود از زرینه و سیمینه رود هنگام کانال کشی به دریاچه ارومیه گفت: سال گذشته که از طرح اب کشی به دریاچه ارومیه بازدید می کردم به مسئولین و نیز مهندسین مربوطه گفتم این طرح رفرنس علمی ندارد و فقط صرف هزینه و وقت است و در نهایت منتج به شکست خواهد شد اما متاسفانه به جای استقبال به من خندیدند و نتیجه اش را هم دیدند.
وی افزود: آوردن آب به دریاچه ارومیه به آن طریق بدون در نظر گرفتن حوضچه آرامش و رسوبگیر یک کار جهان سومی است و علاوه بر هزینه بر بودن باعث تشکیل دلتا و هدر رفت و تبخیر اب و نیز تخریب خاک می شود که خود مسئله مهمی است.
این کارشناس مسایل حوزه اب با عنوان این که من در آن موقع ضمن اعتراض امکان وقوع سیل مخرب را پیش بینی کرده بودم گفت: آن موقع من یادآوری کردم که چنین کانال کشی علمی نبوده علاوه بر این که منابع طبیعی را از بین می برد احتمال این که آب ها در زمین جاری شده و ایجاد سیل کند دور از انتظار نیست.
دکتر هاشمی باابراز تاسف از عدم احساس برخی از مسئولین و متولیان مربوطه گفت: اگر مشکل آب همین طور پیش برود متاسفانه باید گفت آینده آذربایجان در معرض تهدید خشکسالی است.
وی افزود: آذربایجان و تبریز امانت است و ما وظیفه داریم آن را به نسل های آینده منتقل کنیم در غیر آن به آیندگان خیانت کرده ایم.
هاشمی گفت: متاسفانه در آغازین ماه سال شاهد وقوع سیل ویرانگری بودیم که می توانست با مدیریت صحیح به یک فرصت تبدیل شود نه تهدید، این پتاسیل عظیم می توانست به جای تخریب و به بار آوردن مصیبت، در بخش کشاورزی استفاده و نشاط کشاورزان را موجب شود نه غم واندوه آنان را. این سیل ویرانگر می توانست به سیل احیاگر منابع زیرزمینی آب تبدیل شود اما متاسفانه متولی و مسئولی نیست که بتواند این باران رحمت را هدایت و از هدر رفت ابهای سطحی جلوگیری کند.
دکتر سیامک هاشمی افزود: این نعمت الهی در حالی موجب تخریب شد و ویرانی برجای گذاشت که منابع زیرزمینی آذربایجان در حال از بین رفتن است، اذربایجان دارد خشک می شود و جلوی چشمانمان آبی که باید برای آیندگان ذخیره شود هدر می رود.
وی به موضوع دریاچه ارومیه نیز اشاره کرد و گفت: به جای این که به فکر پر کردن دریاچه ارومیه باشیم با ندانم کاری و کارهای غیر علمی و غیر کارشناسی آبهای زیرزمینی را از بین برده ایم و با دست خودمان به بی آبی دامن زده و نتوانسته ایم با مدیریت صحیح جلوی مصرف بی رویه اب را بگیریم.
وی گفت: در حالی که در هر ثانیه ۵ متر مکعب آب وارد تبریز می شود خروجی آن چیست؟ چقدر توانسته ایم از انرژی این آب استفاده کنیم چرا باید نتوانیم از علمی که از هدر رفت آب جلوگیری می کند به نحو احسن استفاده کنیم در حالی که می توان از هدررفت هزینه هم به بهترین نحو جلوگیری و اب های سطحی را دخیره و منابع زیرزمینی را پر کرد.
دکتر هاشمی با اشاره به این که هیچ مشکلی بدون راه حل نیست و راهکارهای غیر علمی به سرانجام نمی رسد گفت: به نظر من مسئله آب یک مشکل حاد نیست که نتوان حلش کرد بلکه یک موضوع علمی است که نگرش علمی می خواهد و با چند راهکار علمی وتخصصی می توان مدیریت آب را به نحسن انجام و از هدر رفت آب جلوگیری کرد.
وی از ارائه چند راهکار عملی سخن گفت و افزود: من به جرات می گویم که هم توان و هم تخصص حل این مشکل بزرگ را که تهدیدی برای نسل های آینده است دارم حتی می توان با ارائه راهکارهای تخصصی تر از قطرات کوچک آب باران هم استفاده بهینه کرد.

وی گفت: ما در قبال نسل های آینده مسئولیم و نباید خود را به بی خیالی بزنیم