علیرضایی، در گفتگو با خبرنگار مهر، با عنوان این مطلب که طب سوزنی از دهه هفتاد میلادی به کل دنیا معرفی شد، افزود: طب سوزنی در مقایسه با طب غربی و داروهای شیمیایی عوارض بسیار اندکی دارد و اگر درست به کار گرفته شود، این عوارض می‌تواند به صفر برسد؛ و در کنار درمان‌های امروزی به صورت درمان مکمل مورد استفاده قرار گیرد.
وی، بیشترین عوارض در طب سوزنی را استفاده ناصحیح و نادرست از این روش عنوان کرد و گفت: نقاط بسیار حساسی در بدن وجود دارد که ساختار خطرناکی دارند مثل ناحیه گردن، قفسه سینه و ستون فقرات که اگر سوزن را به طور نادرست و با زاویه غلط و عمق نامناسب بزنیم می‌تواند عوارض و عواقبی برای بیمار ایجاد کند و اینها نقاطی هستند که درمانگر باید با آنها آشنایی داشته باشد.
علیرضایی ادامه داد: در مواردی مثل بارداری، درمان با طب سوزنی در سه ماهه اول ممنوع است و در سه ماه آخر باید با احتیاط استفاده شود و اگر درمانگر این احتیاط‌ها را انجام دهد، یک طب سوزنی و یک درمان خوب و مؤثر و بدون عواقب خواهیم داشت.
این فیزیوتراپیست افزود: درمانگر باید کاملاً با شرایط بیمار آشنا باشد و بتواند در زمان‌هایی که بیمار دچار افت فشار یا غش می‌شود شرایط را کنترل و از بیمار مراقبت کند یا در زمان‌هایی که سوزن در بدن خم شده یا می شکند و می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی شود، می‌توان با رعایت نکاتی، از بروز مشکل جلوگیری کرد.
وی تاکید کرد: آنچه به نام طب سوزنی یا آکوپانکچر انجام می‌شود، روش‌های بسیار مختلفی دارد که امروزه نه تنها در چین به عنوان مهد این هنر درمانی که در کشورهای غربی و دانشگاه‌های مختلف دنیا در حال تدریس است.
علیرضایی با اشاره به برگزاری وبینار طب سوزنی در فیزیوتراپی یا فیزیوپانکچر، اظهار داشت: در این وبینار کاربرد درمان با طب سوزنی را برای همکاران فیزیوتراپیست توضیح می‌دهیم؛ که در واقع کاربرد طب سوزنی به طور محدود در بیماری‌های مرتبط با سیستم اسکلتی عضلانی و عصبی است که در فیزیوتراپی بیشترین بیماران را به خود اختصاص می‌دهد.
وی افزود: اگر چه از طب سوزنی در انواع بیماری‌های جسمی و روانی می‌توان بهره جست اما موارد عدم کاربرد نیز دارد، مثلاً هرجایی که جراحی نیاز باشد قطعاً درمان غیرجراحی نمی‌تواند جوابگو باشد. مثل روده‌ای که پیچ خورده یا تومور بدخیم؛ ولی بحث بر سر مواردی است که نیاز به جراحی ندارد و طب سوزنی می‌تواند درمان مؤثری باشد به شرطی که به وسیله یک درمانگر متخصص انجام شود.
علیرضایی گفت: متأسفانه افرادی هستند که ادعا می‌کنند می‌توانند طب سوزنی انجام دهند ولی تحصیلات لازم در این زمینه را ندارند و تنها با گذراندن یکی دو کارگاه یا مطالعه کتاب ادعای این کار را دارند و این به معنای درمانگر شدن در هیچ رشته درمانی نیست و بیماران نباید خودشان را به دست هرکسی بسپارند.
وی با عنوان این مطلب که در زمینه طب سوزنی با فیزیوتراپی یک مقوله دیگر هم داریم، افزود: «درای نیدلینگ» یا سوزن خشک در فیزیوتراپی داریم که در واقع فقط ابزارش سوزن است و با طب سوزنی یکسان نیست.
علیرضایی گفت: درای نیدلینگ روی نقاط ماشه‌ای درون عضلات کار می‌کند که درمان بسیار مؤثری در فیزیوتراپی است و البته فلسفه این با اکوپانچر یا طب سوزنی متفاوت است و نباید این دو روش را یکی دانست ولی می‌توان در بیماری‌های مرتبط با فیزیوتراپی که بیشتر آنها بیماری‌های سیستم عضلانی اسکلتی هستند، بخشی از درمان طب سوزنی را با فیزیوتراپی تلفیق نمود.